Hoofdstuk negen: Movie night • 9.2

Camille verstopte haar gezicht tijdens de film meer achter een kussen dan wat anders. Natuurlijk had ze kunnen verwachten dat de jongens één of andere enge film zouden kiezen. Eigenlijk had ze nog niet veel van de beelden gezien, maar de eerste paar fragmenten waren genoeg om te weten dat ze de film niet leuk ging vinden.
Haar ogen dwaalden langzaam af naar Leonore die haar gezicht ook constant verstopte in het stof van Louis’ shirt. Blijkbaar hield ze ook niet echt van enge films. Dan waren ze in ieder geval al met twee. Vanuit haar ooghoeken kon ze ook zien hoe Niall af en toe zijn ogen stijf dichtkneep. Een lichte grijns vormde zich op haar lippen.
‘Ik ga even wat te drinken halen,’ verzon Camille vlug als uitvlucht. Ze had gewoon geen zin om zich nog langer achter een kussen te verstoppen, en de keuken leek dan ook de ideale plek te zijn om even te bekomen.
‘Ik ga wel even met je mee!’ Niall sprong nog net niet overeind uit de zetel en beende al naar de keuken toe. Het leverde enkele vreemde blikken op, maar die verdwenen al gauw weer toen er weer iets “spannends” gebeurde in de film.
Camille stond zelf ook op en wandelde, zonder nog naar het Tv-scherm te kijken, naar de keuken toe. De blonde Ier zat al met zijn hoofd in de koelkast toen ze naar binnen wandelde. Een klein lachje rolde over haar lippen bij het zien van dat beeld. Het was dus blijkbaar toch geen fabeltje dat hij een voorliefde voor voedsel had.
‘Volgens mij had jij het ook niet echt voor die film hè,’ vroeg ze lachend aan hem. Niall trok onmiddellijk zijn hoofd terug uit de koelkast en liet één van zijn handen op de witte deur ervan rusten. Langzaam schudde hij zijn hoofd terwijl zijn anders bleke wangen een lichtrode kleur kregen.

‘Maar vertel eens, hoe zit het nu tussen jou en Zayn?’ Niall sprak zachtjes zodat de andere het in de woonkamer zeker niet zouden horen. Al had iedereen waarschijnlijk wel al door dat er iets tussen hen aan de gang was.
Ze waren inmiddels met z’n tweeën aan de keukentafel gaan zitten met een glas drinken voor hun neus. Camille bleef eventjes naar het glas staren voordat ze een antwoord verzon op de vraag die hij had gesteld.
‘Er is niets tussen ons,’ zei ze uiteindelijk zachtjes. Het kleine voorval op hun weg naar Madame Tussauds betrok ze er expres niet bij. Ze zag hoe Niall haar ongelovig aankeek en een beetje ging verzitten op zijn stoel.
‘En nu verwacht je zeker dat ik dat geloof?’ Niall trok zijn wenkbrauw op en had een geamuseerde glimlach op zijn gezicht staan. Soms mocht hij dan misschien naïef zijn, maar hij was niet dom. Hij had heus wel door dat er wel degelijk wel iets tussen hen was, en hij was niet de enige die dat vond.
‘Ja, dat zou me een hoop uitleg besparen,’ antwoordde Camille kreunend toen hij er niet in wou trappen. Vlug haalde ze een hand door haar blonde lokken heen zodat ze niet meer in haar gezicht zouden hangen.
‘Geef me dan toch maar die uitleg.’ Niall was helemaal niet van plan om haar er nog aan te laten ontkomen. Hij plaatste zijn hand onder zijn kin en liet zijn elleboog vervolgens op het tafelblad rusten.
‘Well come on, spit it!’