17

POV Seth

'Mam,' Zeg ik zeurend,
'Er is niks met me aan de hand, laat me nou mee gaan met Leah!' Ik zie in mijn moeders ogen dat ze heel bezorgd is.
'Kom nou Seth, ik wil weg,' Leah steekt haar hoofd om de hoek,
'Vooruit dan, maar voor vijf uur terug,' Ik zucht, anders kom ik nooit weg.
'Oké dan, om vijf uur terug,'
Zuchtend ging ik overeind staan, die vampier had een bepaalt soort gif gebruikt die lang door blijft werken bij shapeshifters.
'Leah, hoelaat moesten we eigenlijk bij Sam zijn?'
'Twee uur geleden,'
'Whaaa!' Ik vlieg de deur uit, fijn en bedankt moeder.
Naast me verschijnd Leah
Wedden dat ik sneller ben?
Dat weet iedereen toch al Ze gromde een lach en stoof er vandoor,
Alsnog is het leuk om te winnen.
Tuurlijk joh,
Waar blijf je slome?
Bek dicht snelle
Weet ik slome
Herhaling vorige zin grijze.
Oe... die kwam hard aan! Zegt ze sarcasties,
Kunnen jullie ook stoppen met dat gekibbel en hier heen komen?
Tuurlijk Quil, Zeggen we mierenzoet
Niet,denken we gelijk.
Geruststellend
Weet ik,
Snel verranderen we terug en rennen de veranda op,
'Hehe eindelijk,' Paul staat ons op te wachten,
'Hou je bek Paul,' Leah gaat meteen in de aanval,
'Seth!' Quil en Embry komen naar buiten stormen,
'Hoe gaat het met je,?'
'Doet het vergif nog zeer?'
'Waarom ben je zo laat?'
'Is de wond genezen?' Om de beurt roepen ze een vraag.
'IK KAN MAAR ÉÉN VRAAG TERGELIJK BEANTWOORDEN!!!' Tegelijk stappen ze achteruit,
'Sorry,' Roepen ze in koor,
Emily komt met twee muffins naar buiten,
'Hier, deze heb ik nog gered!'