Stop crying your heart out - 19.6

      “Denk je dat je het even aan kan om hier alleen te staan?”
      “Ja, ga maar helpen in de keuken. Het is nu toch niet zo druk meer, hup vertrek” lachend keek Olivia Mitchel na. De meeste klanten waren al weer vertrokken. De oudere moesten hun bed in, of moesten op tijd thuis zijn van hun echtgenote, en de jongeren waren op weg naar een fuif of discotheek.
      “Mag ik nog twee biertjes, drie cola’s en een zakje chips?” Kendall boog over de bar heen en keek Olivia met een stralende glimlach aan. “Hey” zijn stem was zacht en exact zoals Olivia hem herinnerde. Zelfs de twinkeling in zijn ogen herinnerde ze zich.
      “Komt er direct aan” ze viste vijf glazen van het rek, twee bierglazen en drie cola glazen. “Welke chips moet je hebben? We hebben paprika, zout en ik denk dat het pickles is” ze keek even naar het groene zakje. “Ja, pickles”
      “Euhm, ik heb geen idee” Kendall liet zijn hand eens door zijn haren glijden. “Het is voor Niall” hij beet op de binnen kant van zijn wang, het was helemaal niet zijn bedoeling geweest om Niall te vermelden als hij met haar stond te praten. “Dus, ik zou zeggen: kies maar. Ik denk dat die jongen wel alles eet” Olivia grinnikte, daarin moest ze Kendall gelijk geven. Niall zou inderdaad alles eten.
      “Dan geef ik hem wel paprika” ze viste een blauw zakje uit de doos en legde het naast de drie gevulde glazen cola. “Twee biertjes, toch?” Kendall knikte. “Hoe gaat het met je?” ze trok de tap naar beneden en liet één voor één de glazen vollopen met bier. Ze keek Kendall van onder haar wimpers aan. “Wel? Weet je het niet goed?”
      “Jawel”
      “Waarom antwoordt je dan niet?” Kendall haalde zijn schouders op.
      “Omdat ik niet goed weet hoe ik het moet formuleren”
      “Zeg gewoon wat er in je op komt” ze zette de twee volle bierglazen voor zijn neus en keek hem afwachtend aan.
      “Alles gaat goed, ik bedoel we zijn op tour en dat is gewoon geweldig”
      “Maar?”
      “Er is een meisje” Olivia glimlachte.
      “Vertel me over haar” ze was altijd al het romantisch type geweest en hield er dan ook van als andere mensen hun liefdesverhalen tegen haar vertelde. Zelfs als die liefdesverhalen een slechte afloop hadden. “Misschien kan ik je helpen” een zuchtje verliet Kendalls mond, zo zacht dat Olivia het niet op merkte. Hoe kon hij, zonder dat Olivia het door had, vertellen wat er aan de hand was. Dat hij iets voelde voor haar maar dat dat nooit iets zou kunnen worden als Niall in haar hoofd bleef zitten. “Kendall? Waar zit jij toch met je gedachten?” met een stralende glimlach keek ze hem aan.
      “Sorry, ik ben een beetje moe” het was een flauw excuus, een ongelofelijk slecht excuus. Toch geloofde Olivia hem, het was toch normaal dat iemand moe was als hij op tour was, niet? Ze haalde haar schouders op als teken dat het niet erg was. Ze had haar ellebogen op de bar gezet en keek Kendall afwachtend aan.
      “Wel? Vertel me iets over haar”
      “Ze is geweldig,” een glimlach verscheen rond Kendalls lippen, “ze is lief, schattig, grappig, slim en ongelofelijk mooi. Niet dat dat laatste heel belangrijk is, het innerlijk is natuurlijk belangrijker” elke jongen keek naar het uiterlijk, dat was waar. Als hij Olivia voor de eerste keer gezien zou hebben zou hij haar straal voorbij gewandelt zijn, hij zou niet om gekeken hebben, maar hoe beter hij haar leerde kennen en hoe vaker hij naar haar keek hoe mooier ze werd.
      “Heb je het haar al verteld?” verbaasd keek Kendall op, recht in Olivia’s bruine ogen. “Dat je verliefd op haar bent, ik ben er zeker van dat ze zal smelten als je het tegen haar verteld. Of, niet dat ik je wil demotiveren ofzo maar heeft ze en vriendje?”
      “Soort van” Olivia fronste.
      “Soort van? Wat bedoel je daar mee?” haar hoofd steunden op haar handen. “Kendall? Hallo, ben je er nog?”
      “Ja, ik ben gewoon even aan het na denken hoe ik het moet verwoorden. Het is gewoon dat het meisje duidelijk een andere jongen ziet zitten en hij haar ook”
      “Maar ze zijn niet samen?” Kendall schudde zijn hoofd. “Dat is toch ook dom, als ze toch beide elkaar zien zitten dan kunnen ze toch beter samen zijn?” hij slikte even, natuurlijk had Olivia gelijk. Enkel wilde hij dat niet. “Of zit ik fout?”
      “Nee, je hebt gelijk. Ik ben het met je eens maar dan heb ik wel pech” hij keek haar niet aan.
      “Oh ja” voorzichtig beet ze op haar onderlip. Daar had ze even niet aan gedacht. “Kendall sorry, dat had ik niet moeten zeggen”
      “Nee, dat had je wel moeten zeggen. Je moet je niet verontschuldigen, want je hebt gelijk. Ze zou toch niet voor mij vallen”
      “Zo moet je niet denken, Kendall je bent een geweldige jongen. Ik ben er zeker van dat als je het duidelijk maakt dat je verliefd op haar bent ze ook voor jou zal vallen. Welk meisje kan er nu niet voor je vallen?” een kleine glimlach verscheen op zijn gezicht, ze had geen enkel idee hoe die woorden hem lieten voelen.

BOE! Spijtig genoeg, voor mij dan, is mijn weekendje niet door gedaan ); Eén van de mensen, die mee naar zee ging en 't was haar opa van wie 't appartement was, was ziek. Dus ben ik gisteren maar met de andere twee naar een pretpark geweest ^^
Nou ja, wat vinden jullie van dit stuk? Wie kan raden wat er in het volgende stuk gaat gebeuren?