07

POV Seth

'Kom nou Leah, we moeten weg,' Roep ik zeurend naar boven
'Rustig, ik ben mijn spullen aan het pakken!' Gilt ze vanuit haar kamer,
'Wat heb je dan nodig, in het bos heb je er niks aan!' Geïrriteerd schud ik mijn hoofd,
'Dat zie je wel als het van pas komt,' Leah verschijnd in de deur opening, ze heeft een tas vast, met een hele grote riem.
'Seth, verrander nú,'Begint ze meteen te bevelen. Zuchtend verrander ik, anders komen we noot weg.
Ze zwaait de tas over mijn rug en klikt het vast, verontwaardig grom ik.
'Sst, dat zijn kleren voor dat meisje.' Ik haal een wenkbrouw op, hint hint.
'Uitleg?' Grom,
'Ja dus, op de foto had ze zomer kleren aan, waarschijnlijk bevriest ze!' Verdomd, dat betekende vooruit denken dus.
Ja, dat is nou eenmaal iets wat je niet kan Voor me staat een grijze wolf, pretlichtjes twinkelen in haar ogen.
Seth, Leah waar bleven jullie nou Vraagt Sam toen we aankwamen,
Leah, heeft vooruitgedacht,
O, dat is inderdaad heel slim. Daar moeten we het is overhebben Leah we kunnen dan veel meer meenemen.
Blablabla, gaan we nu?
Seth, waarom zo ongeduldig?
ZE VRIEST DOOD!!!
Dat is niet zeker Zei Jacob, Embry neemt het over.
Waarom wil je zo graag nu achter haar aan,
Omdat er een meisje in nood is Embry Sist Leah woedend
En nu gaan we weg, als iemand nog commentaar heeft ram ik zijn kop dicht Bedankt Leah, Paul gaat toch door.
Maar... Leah grauwt en stort zich op Paul.
Paul stoppen, we moeten vertrekken. Sam maakt er een einde aan, gelukkig