Marie pov
Ik werd wakker in een pikdonkere kamer en wist niet waar ik was. het was zeker niet bij ons thuis. Ik hoorde gebabbel en gelach in de woonkamer. Ik klom muisstil uit mijn bed, ging naar de deur. Ik opende de deur en keek in de woonkamer. Ineens keek iedereen op en kwamen ze naar mij toe. Eerst had ik het nog niet door, maar dan begon het tot me door te dringen dat ik in de villa van 1D was. veel tijd om na te denken kreeg ik er niet over want ik werd meteen bekogeld met vragen. ‘Are you OK’? ‘Do you remember anything?’ ‘Do you want something to drink?’. Al die vragen, wel lief dacht ik bij mezelf want dat betekende dat ze toch bezorgd waren. Ze leidde me naar tafel en boden me vanalles aan. Ze vertelde het hele verhaal van het vuur. Ik wist er helemaal niets meer van. ‘Where is Hannah’ vroeg ik opeens want ik had ze hier nog niet gezien. ‘’She is in the hospital now, but tonight she also comes to our house’ zei Zayn. Ik snapte er helemaal niets van. Toen begon Louis uit te leggen dat ons huis ook veel rookschade had opgelopen en dat we voor zeker 2 maand niet meer terug konden. ‘so untill than both of you are going to stay here’ maakte harry het verhaal af en veel had ik er niet op te zeggen want ze stonden erop. ‘I have no clothes ’ herinnerde ik me opeens. Ze hadden aan alles gedacht want al onze spullen stonden al in het huis. Ik keek naar Harry en hij keek terug recht in mijn ogen. Wel een beetje genant maar ik lachte gewoon. Na een uurtje aan tafel te hebben gezeten, ging ik mij douchen en aankleden. Het was nu ongeveer middag en Niall was al middageten gaan halen in de winkel. Toen ik uit de kamer kwam naar de keuken, zag ik de tafel vol staan met superlekkere supervettige dingen. Toen we allemaal aan tafel zaten, begonnen de jongens te eten alsof hun leven er vanaf hing. Ik had zoveel honger; maar ik durfde niets te eten, uit schrik dat ik iets ging bijkomen. De jongens keken raar en vroegen of ik iets anders wou. No thanks I’m not hungry zie ik toen snel.

Eindelijke was het 4 uur en de bel ging. EINDELIJK daar stond Hannah aan de deur met een stel krukken. Ik vloog haar om de hals, ik was superongerust geweest zei ik tegen haar. Ik ook over jou hoor antwoordde ze. De jongens keken ons raar aan omdat ze ons taaltje natuurlijk niet verstonden. Ik begon alles te vertellen tegen Hannah wat de jongens me hadden gezegd. Hannah wist het al en knuffelde me nog harder. Opeens rinkelde mijn gsm. ‘wie kon dat nou zijn?’ vroeg ik me af. Ik nam op en het was mijn manager. Hij belde om te vragen of ik morgen in een modeshow wou meelopen van chanel. Ik was enthousiast dat ik direct ja zei. Na dat telefoontje vroeg iedereen direct wie het was, ik legde het uit en toe zei Harry meteen ’That’s where I know you from, your that model from the magazine.’ Ik knikte. ‘Ben je zeker dat je daar wel klaar voor bent?’ vroeg Hannah bezorgd. Ja hoor zei ik snel. ‘so now we're stuck with eachother for two months, we want to get to know you’ zei Niall. Dat gingen we doen dus gingen we maar in de zetel zitten. En toen begonnen de vragen. Ik merkte op dat Zayn heel de tijd naar Hannah keek en andersom.

Er zijn nog geen reacties.


Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen