{019}

Ik geniet van het heerlijke ontbijtje en de zon die op mijn lichaam schijnt, totdat ik opschrik van een fijn, hoog stemmetje. "Hey Draco en euh... Natasha was het zeker" Ik knik het meisje toe, ik herken ze nog van op het dooddoenersbal, maar haar naam ontglipt me even. "hey emma, begroet Draco haar" Aha Emma dat was het. "Hoe gaat het nog met Kendall?":vraag ik oprecht nieuwsgierig. "Kendall? owja Kendall, die euh is verdwenen..." Er speelt een geheimzinnig lachje rond haar lippen terwijl ze een foto uit haar portefeuille haalt. "Dit is Bobby, mijn nieuw vriendje." Ik neem de foto uit haar hand:" Bobby? lijkt me een leuke kerel." Ze werpt ook een blik op de foto, om hem vervolgens weer van me af te nemen:" ja en helemaal van mij." Ik draai even met me ogen en kijk Draco lachend aan. Emma gaat ook aan tafel zitten en neemt ongeneneerd een croissant uit het mandje. "en Draci alles goed met jou?": ze bijt een stuk uit haar croissant. "Ten eerste Emma heet ik Draco en ten tweede ja alles super." Verleidelijk kijkt hij mijn kant op, zijn ogen boren zich in de mijne. "bah, gadver, wat is dat?" Emma spuugt het eten in haar mond in de dichtstbijzijnde bloembak. Ik verbreek het oogcontact en kijk haar vragend aan. "Dat Emma is de smaak van spijt en berouw.":zegt draco. "nietwaar, die croissants zijn gewoon bedorven, ik ga weer het is hier toch saai." Net zo snel als Emma gekomen was verdween ze ook weer. "euhm wat is er eigenlijk gebeurt met Kendall?" Ik kijk Draco vragend aan. "Met Kendall? en al Emma's vorige 10 vriendjes bedoel je?" Draco zucht even en kijkt me dan weer aan:" Al Emma's vriendjes verdwijnen of sterven op vreemde, onverklaarbare manieren. Zoals Toshiro, hij liep rond in het dorp toen hij opeens geraakt werd door iemand op een bezem, hij was op slag buiten bewustzijn en alsof dat nog niet vreselijk toevallig was werd hij toen door een koetsoverreden. Ze voerden hem af naar het ziekenhuis waar hij aan zijn verwondingen overleed." Gespannen volg ik elk woord van het verhaal. "De kranten stonden er vol van, ze begonnen al talloze onderzoeken tegen Emma, maar nooit werd er bewijs gevonden dat ze ook maar iets met de verdwijningen en moorden te maken had. Het vreemde was echter dat net voordat de jongens verdwenen, in het niets of onder de grond.." Draco moet even lachen om zijn eigen grapje. Draco niet lachen het is niet grappig. "ok dan, net voordat ze dus verdwenen, werd hun kluis bij goudgrijp leeggehaald, door niemand minder dan..." Ik slik even:"Emma" Draco knikt "maar hoe?" Draco schud zijn hoofd:" ze is een dooddoener, ze weet hoe ze zoiets moet doen." hmm dit is niet wat je van zo'n meisje verwacht, zo fijn en onschuldig als ze overkomt. "wow had ik me even in haar vergist." Draco knikt:"je went er wel aan." Ik neem weer een hapje van mijn toast:"arme bobby"