{018}

De volgende ochtend word ik wakker door zonnestralen die te fel in mijn ogen schijnen. Ik denk terug aan gisteren... Ik en Draco waren naar huis gelopen, wat veel te snel voorbij leek te zijn. Toen ik naar mijn kamer wou gaan, nam hij mijn hand vast en begeleide me naar een andere kamer op hetzelfde verdiep. Draco's kamer raade ik, hier was ik nog nooit geweest en ik nam de omgeving in me op. De kamer had zwarte muren en er stonden donkere meubels in, Maar het voelde niet kil en duister aan, eerder warm. Zonder woorden te wisselen hadden we ons omkleed en waren in bed gaan liggen. Meteen voelde ik Draco's armen om me heen,het voelde veilig vertrouwd. Het duurde dan ook niet lang vooraleer ik in slaap viel en prachtige dromen tegemoed ging.

Ik schrik op wanneer de deur opengaat en een huiself binnen komt gelopen. In zijn kleine handje houd hij een enveloppe vast die hij me aarzelend overhandigt. "dankje": zeg ik, wat het elfje lijkt op te vrolijken, want hij werpt me een glimlach toe en verlaat de kamer weer. Ik open de enveloppe en herken meteen het sierlijke handschrift van Draco. Kom naar het terras achteraan in de tuin De rest van het blad is leeg. Met moeite kruip ik uit het bed en kijk door het raam, van hieruit heb je nog een mooier zicht op de tuin die vol staat met wonderlijke planten. Snel trek ik even een jurkje aan en borstel mijn haar. Ik heb geen zin om schoenen aan te doen, dus loop ik bloodvoets de kamer uit, trap af en tuin in. Er zijn hier wel meerdere terrasjes, maar ik weet welk Draco bedoelt. Ik loop langs alle standbeelden van de familie malfoy en sta telkens versteld hoe goed ze allemaal op elkaar lijken. Al snel zie ik het terras liggen en ik zie draco aan een tafeltje zitten. Wanneer ik dichterbij kom zie ik een prachtig gedekte tafel. "goeiemorgen": Draco's stem trekt mijn aandacht bij de tafel weg. "goedemorgen": een beetje onwennig kijk ik hem aan. Draco staat op en komt naar me toe gelopen, hij drukt een zacht kusje op mijn lippen en loopt vervolgens naar de stoel tegenover hem: "ga zitten" Meteen neem ik plaats op de stoel die draco vervolgens dichterbij de tafel schuift. Hij loopt rond de tafel en gaat dan ook weer zitten. "ik bedacht me dat we nog nooit samen ontbeten hebben, en dat dat mijn schuld is, dus ik wil zo mijn excuses aanbieden." Hij is toch zo lief en charmant, ik werp hem een glimlach toe en dan beginnen we beiden te eten. "heb je eigenlijk nog pijn, the lord was niet mals voor je" ik schud mijn hoofd:" het gaat wel weer, ik moet maar niet zo'n grote mond opzetten ook"