10.2

Het is maar een klein stukje, maar de volgende wordt langer!
Enjoy! <3

‘Zullen we hier een restaurantje zoeken om wat te eten? Ik heb geen zin om nu al terug te gaan rijden.’ Instemmend knikken Bill en ik. We lopen, op Tom zijn verzoek, het eerste restaurantje wat te tegenkomen binnen. Het is een klein en knus restaurantje wat half vol zit. Aan de pizza`s te zien zijn we in een Italiaan terecht gekomen. Dit doet me denken aan de vorige keer dat ik met Bill uit eten ging, dat was ook bij een Italiaan. Automatisch verschijnt er een grijns op mijn gezicht als ik daaraan terug denk.
Helemaal achteraan in een hoekje gaan we met z`n drieën zitten. Een ober komt naar ons toe, vraagt wat we willen drinken en geeft ons de kaart.
Zoals verwacht nemen de jongens een pizza. Ik neem daarentegen de lasagne. We hebben een goed restaurant uitgekozen. Het eten is voortreffelijk en de obers zijn beleefd. Tijdens het afrekenen vraagt de ober om een handtekening. De jongens vinden het natuurlijk geen probleem en krabbelen handig hun handtekening op een blaadje.

Lachend lopen Bill en ik naar boven. We hebben een fles wijn en wat nootjes meegenomen. Ik laat mezelf op het bed vallen. Bill ruilt eerst de nootjes en wijn in voor de afstandsbediening van het tv`tje dat in de kamer staat.