...

'Wat is er toch met Felicia aan de hand?' vraagt Berber aan zich zelf. Ze kijkt hoe de merrie in haar stal staat, helemaal achterin het hoekje. Ze staat te bibberen als een gek en haar ogen zijn zo groot als een tennisbal. Na het een tijdje aan te hebben gekeken pakt Berber haar mobiel. Ze belt de man op waar ze Felicia van heeft gekocht. 'Wat heb jij mij niet vertelt? Wat is er met Felicia aan de hand?!' roept ze, zodra de man op heeft genomen. 'Rustig, rustig. Ik zal het je vertellen. Toen Felicia werd geboren werd ze afgestoten door haar moeder. We moesten een pleegmoeder voor haar zoeken, maar dat was erg lastig. Felicia werd zwakker en zwakker en we dachten dat ze het niet zou halen. Op het laatste moment vonden we er toch eentje. Maar die merrie accepteerde Felicia ook niet, en dus moesten we weer opzoek. De dierenarts had de hoop al opgegeven, Felicia zou sterven. We hebben er alles aan gedaan om haar in leven te houden, we hebben haar melk met de fles gegeven en wonder boven wonder heeft ze het overleefd. Na een poosje sterkte ze weer wat aan en hebben we besloten haar te verkopen. Met haar nieuwe eigenaren kon ze het absoluut niet vinden, ze werd mishandeld en bereden, terwijl ze amper 1 was. Ik heb haar meteen terug laten halen. Ik voelde me zo schuldig, ze zat onder de plekken, ik durfde haar niet meer aan te raken en zelfs niet meer aan te kijken. Een maand lang heeft ze in haar stal gestaan, en ze werd steeds zwakker. Na die maand besefte ik dat ik ook verkeerd bezig was, en ik heb de dierenarts er weer bijgehaald. Hij heeft haar onderzocht en gezegd dat met veel zorg en liefde ze er weer boven op zou komen. Dus we hebben gedaan wat de dierenarts zei en inderdaad, na een poosje was ze weer de oude Felicia. Maar ze is nog steeds niet helemaal sterk, en dat zal ze ook nooit worden. Ze is erg vatbaar voor ziektes, en ze moet elke dag aandacht en zorg hebben, anders wordt ze weer ziek. Ik was van plan om haar al die zorg en aandacht te geven totdat wij het vreselijke nieuws kregen dat ons bedrijf failliet was. We konden Felicia niet meer betalen en we moesten haar verkopen. Aan jou dus.' eindigt de man zijn verhaal. Berber had zitten luisteren zonder ook maar 1x te onderbreken. 'Waarom heb je me dit niet vertelt?' vraagt ze. 'Ik wou het wel, maar ik dacht dat je haar dan niet meer wou kopen.' zegt de man. Berber zegt niks meer. Ze heeft de tranen in haar ogen gekregen. Ze hangt op zonder ook nog maar iets te zeggen en loopt dan vlug naar Felicia toe. Ze knuffelt haar en begint te huilen.

Er zijn nog geen reacties.


Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen