It's a freaky vampire thing. [Part 6.]

lalala..


Do I need protection?
Falling ideals, Broken seals. March to the shore. You are a killer!
Ik zat mee te zingen met het nummer, onverstoord. Niet meer bang dat Joey of iemand anders me in de gaten zou hebben. Er is een maand voorbij gegaan sinds dat gedoe met die spiegel. Ik was niet bang voor Mariëlle…als zij het was. Ze was duidelijk jaloers dat ik, Payne, met de o zo geweldige Joey ging…voor zover ik met hem ging in ieder geval. Het was duidelijk dat hij mij zag zitten. En ik hem ook. Maar ik vroeg me af waarom ineens…was het alleen maar omdat hij een vampier is? Want sinds ik dat van hem wist, viel ik als een blok voor hem. Ik had nog meerdere waarschuwingen gekregen. Vaak herkende ik ze uit horrorfilms…dingen zoals nachtmerries, smsjes van onbekende nummers, telefoontjes als je alleen thuis bent, het werd allemaal wat voorspelbaar. Maar er is nog nooit iets gebeurt. Het enige wat ik merkte was het gevoel dat ik in de gaten werd gehouden. Daar was ik nu ook al aan gewend. Mijn muziek zette ik nog wat harder. Joey had ervoor gezorgd dat zijn foto’s van internet verwijdert zouden worden. “Voor het geval er nog zo’n nieuwsgierig meisje als jou rondloopt.” Had hij gezegd. Ik lachte toen ik eraan terug dacht. Vaak dacht ik aan hoe hij zou zoenen…of hij überhaupt wel eens heeft gezoend. In mijn buik voelde ik kriebels…ik was verliefd…smoorverliefd op een vampier. Beneden hoorde ik de voordeur open en dichtgaan. Charlie stond ineens in mijn deuropening. “Wat moet jij met Joey?” vroeg hij. “Kom je er nu pas achter?” vroeg ik verbaasd, aangezien hij het meest met Joey’s broer omgaat. “Nee…maar ik vraag het me af. Aiden had het over je.” Ik keek nog steeds verbaasd. “Who the fuck is Aiden?” ik kende alleen de band…goeie band, dat wel. “Joey’s broer sukkel.” Charlie hing tegen de muur aan met zijn armen over elkaar. “Oh die…ken ik niet.” Charlie lachte. “Nee, die ken je inderdaad niet, beter van.” Meteen stopte hij met lachen. “Ik zou oppassen met die familie, Payne…ze zijn niet zo menselijk als ze lijken.” Dit keer moest ik lachen. “Wat bedoel je daarmee ‘niet zo menselijk’? Alsof Joey mij kwaad zou doen.” Charlie kwam naast mijn stoel staan. “Ja. Dat wil hij. Net als Aiden dat bij mij wil doen…ze gebruiken ons, zie je dat niet?” Ik dacht na, ik wist niet waar hij het over had. “Waarom ga jij dan nog altijd met Aiden om…als je denkt dat hij je gebruikt.” Hij keek naar mijn computer. “Als hij mij gebruikt, gebruik ik hem ook. Je bent niet de enige die van het geheim weet, Payne. Ik ben samen met James, Omen en London wat van plan…en ik wil dat jij meedoet met Crimson en Hades.” Hij keek me aan. “Dat kun je vergeten. Ik ga Joey niet in de problemen jagen!” zei ik kwaad. “En jij gaat ook niks doen!” voegde ik eraan toe. Charlie stond op. “Hier krijg je spijt van, lief zusje van me…ik probeer je alleen te beschermen. We vragen het Crimson en Hades zelf wel.” Hij deed de deur achter zich dicht. “Als jij ook maar iets in je hoofd haalt, zorg ik ervoor dat jij er spijt van krijg!!” schreeuwde ik nog. James…dat was toch die jongen waar Joey het over had? Die jonge die hij had weggejaagd? Was Joey dan echt een monster? Nee…waarschijnlijk was er niks aan de hand en probeerde Charlie me gewoon bang te maken.
Tegen de avond was ik wat gekalmeerd en liep naar beneden. Charlie stond in de gang bij de kapstokken. “Wat ga je doen…?” vroeg ik. “Ik heb met Aiden en Omen afgesproken.” Hij pakte zijn leren jas en liep naar de keuken waar zijn sleutels lagen. “Waar hebben jullie afgesproken?” Hij keek me aan. “Waarom ineens zo nieuwsgierig?” vroeg hij. “Het schijnt dat niemand weet waar ze wonen.” Ik keek wat naar buiten. “Klopt, en daar ga jij achterkomen als je met ons mee doet…zo niet, dan niet. Het is je eigen keus, maar ik wil niet dat er iets met je gebeurt oke? Ik kan aan je zien dat je verliefd bent, en dat gevoel wil ik je niet afpakken…Maar alsjeblieft Payne, wees voorzichtig.” Hij keek me doordringend aan. Ik dacht na en beet op mijn onderlip. “Jij ook…” zei ik. Hij glimlachte. “Tuurlijk. Zie je morgen. Bye!” Snel liep hij de deur uit naar zijn motor. Ik begon me zorgen te maken. Wat als hij gelijk had? Ik werd nieuwsgierig. Misschien deed ik het voor mezelf…misschien deed ik het voor Charlie. Misschien deed ik het om mijn nieuwsgierigheid…misschien omdat ik het toch niet vertrouwde. Één ding was zeker: Binnenkort weet ik waar Joey woont.




..