21. Why won't he call me?

'Jake, ik was af, dat is geen probleem', zei ik, toen Jake na het eten met de borden naar de keuken liep.
'Heb je al iets gehoord van Taylor? Hier'. Hij gaf me de borstel aan en ik begon de borden af te spoelen.
'Nee, niks. Hij zei toch dat hij zou bellen?'
'Misschien heeft hij het gewoon druk', zei Jake. Ik keek hem aan.
'Je bent excuses aan het bedenken, toch?', vroeg ik. Hij knikte schuldig.
'Sorry. Ik weet niet waarom hij niet belt. Het zou natuurlijk kunnen dat hij het echt druk heeft. Maar het kan ook..'. Hij maakte zijn zin niet af, maar ik wist wat hij bedoelde. Het kan ook zijn dat hij écht bij die Selena aan het kleffen is, op de momenten dat hij eigenlijk aan mij zou moeten denken.
'Pas op dat glas', zei Jake. Ik verslapte de greep rond het glazen wijnglas, voordat ik hem brak.
'Anders bel je hem?', stelde hij voor. Ik schudde mijn hoofd.
'Straks is hij wél echt aan het opnemen. Dan moet ik hem storen tijdens zijn werk. Nee - hij moet mij bellen als hij vrij is, als hij daar tijd voor heeft'. Maar ik wist dat ik ook excuses aan het bedenken was. Ik wilde dat hij mij belde om zeker te weten dat hij nog aan me dacht.

'Ga je mee uit?', vroeg James die avond. Het was acht uur, en ik lag voor pampus op de bank. Eigenlijk wilde ik slapen, maar een beetje afleiding kon ik wel gebruiken. Anders lag ik alleen maar te piekeren over Taylor.
'Ga jij mee, Jake?'.
'Nee, gaan jullie maar. Ik neem nog een keer iets op van het kookkanaal - misschien dat ik dan écht een keer eten kan klaarmaken', zei hij. Ik lachte en pakte mijn tas. Toen liep ik achter James de deur uit, klaar om te dansen en alles om me heen te vergeten.