8.3

We strompelen met z`n 4 naar boven. Bill loopt achteraan, want hij is degene die het meest nuchter is van ons allemaal. In de kamer van Bill en mij laat ik me op het bed vallen. Ik sluit mijn ogen en een vermoeide zucht verlaat mijn mond. ‘Ik ben moe,’ kreun ik. Bill grinnikt zacht en gaat voor me staan. ‘Kleed jij me om?’ mompel ik terwijl ik me op mijn zij draai. Zonder op antwoord van Bill te wachten val ik in slaap.

Kreunend wordt ik wakker. De zon schijnt de kamer binnen. Ik draai me om en druk mijn gezicht in mijn kussen. Ik wil niet wakker worden, niet met deze hoofdpijn. Naast me hoor ik Bill lachen. ‘Kom, ik heb een aspirine voor je. Dat helpt.’ Ik draai me om en kijk Bill met één oog aan. In zijn ene hand heeft hij een glas water en in zijn andere hand een aspirine. Snel grist ik de aspirine uit zijn hand en slik hem met het water door. Ik laat mijn hoofd weer op het kussen vallen en sluit mijn ogen. Bill komt naast me liggen en legt zijn arm om me heen. Snel leg ik mijn hoofd op zijn schouder zodat hij niet meer weg kan. Het valt me nu pas op dat ik enkel mijn ondergoed nog aan heb. Bill zal me gisteravond wel uitgekleed hebben.
‘Werkt hij al?’
‘Wat?’
‘De Aspirine’
‘Owja, ja hij werkt al een beetje.’
Grijnzend kijkt Bill me aan. ‘Nog niet helemaal wakker zo te zien.’ Ik trek mijn wenkbrauw op terwijl ik hem aankijk. ‘Vindt je dat heel gek na gisteravond?’ De grijns op zijn gezicht wordt breder en hij schudt zijn hoofd. Hij drukt een kus op mijn slaap en legt zijn hoofd weer weg. Hij sluit zijn ogen en zucht tevreden. ‘Het zou ook niet vervelend zijn om nog een uurtje te slapen.’ Zijn zin wordt gevolgd door een luide geeuw en wat gesmak. Volgens mij duurt het niet lang voor hij weer in slaap valt.