08

De rest van de dag ging in een waas voorbij, Elza vroeg nog vaag hoe het was geweest, maar meer had ik niet mee gekregen.
Irys, Anné en de gitarist Evalinde, gingen mij het dorp laten zien.
Kletsend liepen we de school uit.
'Wat zullen we als eerst laten zien.' Zei Anné opgewekt,
'ho, wacht even. Ik moet eerst mijn moeder even bellen of ik wel mee mag.'
Kwam ik er tussen, snel pakte ik mijn mobiel en toetste het nummer in.
'Hallo, met mama.' hoorde ik door de telefoon,
'Hoi mam, Irys, Anné en Evalinde willen mij de stad laten zien. Mag dat?'
Verbaast antwoordde ze,
'Ja, hoor. Neem ze daarna maar mee naar ons huis, ze mogen blijven eten. Als ze dat leuk vind natuurlijk.' Snel vroeg ik of ze dat wouden, enthousiast knikte ze met hun hoofd.
'Oké, ik zie je vanavond.'
'Tot vanavond.' Ik wachtte tot de piep toen kwam, toen klapte ik mijn telefoon dicht en stopte hem in mijn zak.
'Kom we gaan.' Ik was op de fiets en Irys gelukkig ook, we zouden naar de stad fietsen zodat we makkelijker naar huis konden.
Evalinde ging bij mij achter op, onhandig stapte we op de fiets en fietste weg.
Er was een lange rechte weg, daarna kwamen we uit in het dorp.
'hier, is het café.' Begon Irys terwijl ze een wit gebouw aanwees, met grote ramen.
'O, en als je die weg inslaat kom je uit bij een meer.' Evalinde wees naar een zandweg.
'Hoe heet dat meer.'
'Het Fae meer.' Vragend keek ik haar kant op,
'Daar heb ik nog nooit van gehoord.'
'Dat komt omdat het niet op de kaart staand.'
'Hoe komt dat dan?'
'Het is een zogenaamd mythisch meer.' Ik knikte begrijpend,
Zo vermaakte we ons de rest van de middag.

'Vixen, ik ben thuis.' Mijn moeder kwam om de hoek komen, Evalinde zat bij mij op de bank, en Irys en Anné zaten bij elkaar op de bank.
Ik had Cola ingeschonken, en een paar koekjes op tafel gezet.
'Ah, dit zijn dus je vrienden.' We vlogen met z'n alle overeind,
'Ik ben de moeder van Vixen, maar jullie mogen me ook wel Elle noemen.'
Irys zelfverzekerd als altijd stapte naar voren.
'Hoi Elle, ik ben Irys. Dit is Anné en Evalinde.' Zei Irys terwijl ze Anné en Evalinde aanwees.
'Nou, fijn dat jullie er zijn. Wat willen jullie eten?' We dachten diep na, mijn moeder kwam met een voorstel.
'Zullen we friet eten? Of pizza? maar we kunnen ook iets gezond eten.' Ons antwoord kwam in koor.
'Frietjes!' Mijn moeder lachte, en liep naar de keuken om een blaadje te halen.
'Wat willen jullie er bij, dan ga ik het halen.' Snel riepen we onze bestelling.
De telefoon ging,
'Hallo met huize de Roos.' De stem kwam van de muziek leraar.
'Hallo met Arno, kan ik Vixen spreken?.' Ik lachte
'Daar spreek je mee.' Het bleef even stel aan de andere kant van de lijn.
'O, nou. Ik vroeg me af of jij met het bandje van vandaag zouden willen optreden op het schoolfeest.'
'Ik ga het even vragen.' Ik legde mijn hand op de microfoon,
'Zouden wij willen spelen op het schoolfeest?' Irys en Anné begonnen te gillen, Evalinde glom van trots.
'Kei gaaf, we mogen op het schoolfeest spelen.'
'Dat beschouw ik als een ja.' Zei ik tegen de leraar.
'Oké, bedankt zouden jullie in het weekend kunnen oefenen?' Ook dat vroeg ik snel, maar ik kon het wel raden.
'Graag, zie je zondag.'
'Tot zondag.' Ik hing op, de hier was het feest al begonnen.