Foto bij 0.9

Catharine Elisabeth Moore

Nadat Harry weer was bijgekomen was van de schrik hebben we met zen allen afgesproken om de stad in te gaan. Voordat we vertrokken heb ik een andere outfit aangedaan. Dus nu lopen we met z'n zessen op de stoep. Alle jongens hebben brillen op en hun muts helemaal over hun gezicht zowat.'Ehm..' begin ik voorzichtig. 'Waarom zo onherkenbaar?' Harry kijkt me van onder zijn muts aan. 'Gewoon.' antwoord hij bot.Als we de stad binnen komen loop ik gelijk naar een kleding winkel. In de winkel loop ik gelijk naar de rek waar de jassen hangen. Ik kijk achter me en zie de jongens voorzichtig en verbaasd de winkel inloop. Ik pak een leren jas en bekijk hem nauwkeurig. Achter me zie ik de jongens al staan. Ik bekijk de prijs en schrik. 130.- dat is iets te veel. Ik hang hem terug. 'Toch niet?' hoor ik Niall achter me vragen. Ik draai me om en kijk hem aan. 'Jawel, maar hij is te duur.' Harry komt naar me toe lopen en pak de jas uit te rek en loopt naar de kassa. 'Harry wat ga je in vredesnaam doen?' Ik ren naar hem toe. 'Ik ga hem kopen voor je. Ik heb genoeg dus niet zeuren.' Hij haalt zijn creditcard uit zijn portemonnee. Voordat ik weer wat kan zeggen heeft hij al betaald. 'Krijg jij ook al geld van die rijke familielid?' Hij kijkt me verbaasd. 'Welk familielid?... Ik bedoel ja.' Ik kijk hem raar aan. Hij geeft mij de tas met de jas erin en hij loopt naar Louis toe en begint met hem te praten. Louis kijkt me raar aan, maar ik glimlach gewoon naar hem. Weird boys!!

Reageer (1)

  • Jagkass

    Oh my carrot! Ik vind dit zo'n geniaal verhaal! Zo grappig dat zij het niet weet, en dat Harry niet door haar wordt herkend(als ze hem überhaupt wel kent). En dat hij het ook niet mag zeggen, maar wel dingen voor haar koopt!(:
    Snel verder!

    Xoxo

    1 decennium geleden

Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen