Kevins birthday=D deel 3 (story 37)

eindelijk..... de kus!
pov maartje

ik kijk hem verlegen aan.. en nu, vraag ik hem en ik kijk weer weg. wachten tot ze ons eruit laten, zegt kevin lachend. ik moet ook lachen en hij kijkt me aan met zijn lieve lach. ik zeg, ik denk niet dat ze ons er zo snel uitlaten. laten we het ons dan maar confortabeler maken, zegt kevin terwijl hij dichterbij komt. ik ga dichter tegen de muur aanstaan een beetje weg van hem en hij kijkt me verdrietig aan. ahhhh hoe lief, denk ik dan en ik krijg het een beetje warm van binnen. dan ga ik tog maar een beetje dichter bij staan, hij snapt de boodschap. hij komt ook dichterbij. we staan nu bijna tegen elkaar aan. hij kijkt me aan met zijn prachtige ogen. we gaan steeds dichter tegen elkaar aan hangen, en ik zie hem kijken naar mijn lippen. ik voel zijn hand achter mijn rug en ik sluit mijn ogen. onze lippen raken elkaar aan, en even vergeet ik alles om me heen. toen het afgelopen was dacht ik: dus zo voelt het... kevin glimlacht. ik wist dat hij ongeveer hetzelfde dacht. en nu? vraag ik. tja, we gaan het ze natuurlijk niet vertellen zegt kevin. nee! tuurlijk niet, dan kan katja haar geluk niet meer op -.-'. we horen gefluister. 'denk je dat ze al klaar zijn?' 'nee, ik denk nog niet' 'maar ik wil kijken!' 'katja! niet zo ongeduldig' 'uhm... jongens..' 'wat joe! niet zo hard praten, straks horen ze je nog!' 'nou, dat zullen ze zoiezo wel doen..' 'waar HEB je het over?!' 'nou, de deur staat half open' *slik* we lopen er naartoe. ja we zijn al klaar zeg ik. ik hoorde een zacht gilletje. o.. o.. okee.. zeg katja bibberig. en ze schuift de deur weer open