Nog niet... (story 29)

jkfsdfklsdjfklajsd
nog steeds dezelfde dag na school
pov michelle
als ik thuis kom ren ik gelijk naar boven. er is niemand thuis, zoals gewoonlijk, mama en papa zijn in het restaurant. ik gooi mijn tas ergens in mijn kamer en val neer op bed. ik doe even mijn ogen dicht en dan denk ik opeens aan de kus met nick. nick...., denk ik dan.
hij is al jaren mijn beste vriend...
ik kan zijn vriendschap niet kwijt...
zelfs niet al is hij misschien wel echt de ware...
ik denk er nog is goed over na en besluit het dan.


ik pak mijn mobiel en bel nick:
n: hoi mich
m: yo nick, kan je misschien even komen ik verveel me echt kapot
n: ik ook, is goed ik ben er zo, doei
m: doei, zie je zo

even later gaat de deurbel. ik spring van de trap en doe de deur open. daar staat een lachende nick. ik lach terug. kom mee naar boven zeg ik en ik trek hem de trap mee op. boven op mijn kamer gaan we op mijn bed zitten. nick, begin ik (dat rijmt ). wat is er, vraagt hij. nou je weet dat je mijn beste vriend bent, hij knikt, en dat ik jouw vriendschap voor geen goud kwijt wil, hij knikt weer. nick weet je nog toen we zoenden, vraag ik. hij bloost, dat lijkt me een ja, zeg ik dan.

pov nick
natuurlijk weet ik dat nog, het was het fantastischte gevoel ooit. nou kijk, zegt michelle. ik ben verliefd op je, zegt ze, en ik weet zeker dat dat ook wederzijds is niet? ik knik, nick ik wil nog niet dat we iets krijgen, want ik heb je nu veel meer nodig als beste vriend en we zijn toch te jong. ik snap michelle wel en tenslotte zei ze NOG niet. ze wil gewoon onze vriendschap niet verpesten en ze heeft gelijk dat we te jong zijn. ik kijk wel een beetje teleurgesteld naar beneden. michelle pakt me bij mijn kin. wacht je op me, vraagt ze lief. ik knik, krijg ik nog wel een afscheidskus? ze glimlacht en geeft me een kus op mijn wang. daar zal je het mee moeten doen, zegt ze glimlachend. ik glimlach terug. ze geeft me een knuffel.

pov michelle
ik geef nick een knuffel en hij streelt mijn rug en haren. het voelt heel fijn. weet je wel zeker dat je niet wilt, vraagt een stem in mijn hoofd. heel zeker, denk ik dan.
krijg ik hier echt geen spijt van, denk ik dan twijfelend...