Flauw

Bella pov.
Ik zat met Elias en Edward op de bank. Plots voelde ik me helemaal misselijk worden. Mijn buik stak fel en ik klapte dubbel van de bijna. Elias keek even verbaasd maar Edward stond meteen bij me. ‘Lief wat is er?’vroeg hij bang. Ik ademde moeizaam maar toen het lukte ging ik weer recht zitten, ik hijgde wat na. Toen voelde ik een vieze smaak omhoog komen. Ik stond op en rende hard naar de wc toe. Ik gaf hevig over. De misselijkheid was weer weg. Ik stond op en maakte een washandje nat. Ik legde hem op mijn gezicht en waste het even. Het was een erg lekker gevoel op mijn koortsachtige huid. ‘Gaat het ‘ Het was Edward. Ik knikte ‘Ik ga denk even douchen’ zei ik zacht. Ik stond onder de douche. Edward moest perse blijven omdat hij bang was dat er wat zou gebeuren. Ik werd rustig van het warme water wat over mijn lijf stroomde. Ik pakte mijn washand en badschuim. Ik spoot er flink wat op en waste me. Gelijk rook het naar rozen in heel de badkamer. Ik zette mijn fles terug en pakte mijn shampoo. Ik liet het lekker hard schuimen en spoelde me af. Ik draaide zuchtend de kraan uit en sloeg de handdoek om me heen. Toen ik het afstapje af wou voelde ik een erge steek. Ik klapte dubbel en verloor mijn evenwicht. Toen ik de koude grond raakte bonkte mijn hoofd pijnlijk. Ik kon net Edward zien en toen werd alles zwart.
Ik zwom in de zee met Edward. ‘Kom het wordt donker’ zei Edward tegen me en ik knikte. Ik keek naar het strand die een eind weg lag. Edward begon te zwemmen maar ik kon hem niet bijhouden. Hij merkte het en pakte mijn hand. Ineens rukte er iets aan mijn benen en mijn handen gleden uit zijn vingers. Ik zag een soort van draaikolk waarheen ik gesleurd werd. ‘Edward’ gilde ik bang. Tranen stroomde over mijn wangen. Ik ging kopje onder en hoestte. En toen werd ik meegetrokken in een zwarte stroom waardoor ik niets meer zag.
‘Wat is er met haar Carlisle?’ hoorde ik een bezorgde stem fluisteren. ‘Flauwgevallen Edward niks ernstig’ hoorde ik Carlisle met zijn dokterstem fluisteren. Mijn wimpers werden steeds lichter en toen deed ik ze trillend open. Een bezorgde Edward hing voor mijn gezicht. ‘Edward’ kwam er schor uit mijn keel.