Hoofdstuk 10

Het was vroeg in de ochtend. Ze zomervakantie liep aan haar einde. Canisius wachtte zenuwachtig op zijn uil. Na een paar minuten zenuwachtig met zijn vingers op de tafel getikt te hebben hoorde hij gekras vanuit het bos komen. Hij keek uit het raam en zag daar zijn witte kerkuil Sacerdos door de bomen vliegen. Ze landde op het kozijn van het keukenraam. Ze had een brief in haar snavel en Canisius liep naar het raam om de brief te pakken. Zijn vader en moeder kwamen inmiddels ook aan de keukentafel zitten, want ze waren net zo benieuwd als hij. Canisius pakte de brief uit haar snavel en streelde haar even over haar prachtige veren. 'Daar gaat die dan' zei Canisius nerveus. Hij ging zitten en opende de brief met trillende handen. Hij las het eerste gedeelte door. Daar stond in dat hij door mocht naar het 5e jaar, en de spullen die hij nodig had. Toen zag hij nog extra tekst onderaan de brief staan. "Beste Canisius, je bent aangesteld om Klassenoudste van Ravenklauw te zijn. We hopen dat je je taak goed zal vervullen!" Canisius' gezicht klaarde meteen op. Hij keek vol vreugde naar zijn ouders. 'Ik ben Klassenoudste geworden!" riep hij vrolijk. Zijn ouders keken hem trots aan en feliciteerden hem toen. 'Dan moeten we morgen maar naar de Wegisweg om spullen te halen!' zei zijn vader toen.

De volgende dag liep de familie Klare over de drukke straten van de Wegisweg. Ze werden door velen mensen herkend door Bob zijn triomf in Greenwitch. Ze gingen als eerst naar Olivander's toverstokkenwinkel om voor Canisius een nieuwe toverstok te kopen als cadeautje. 'Je krijgt van ons een gloednieuwe stok, dat zal je nodig hebben als Klassenoudste' zei zijn moeder trots. 'Nou, dat is toch niet noodzakelijk toch?' vroeg Canisius onzeker. 'Dan is het gewoon een cadeautje van ons aan jou' zei zijn moeder grinnikend. Ze kwamen aan bij Olivanders' en liepen rustig de zaak binnen. Olivander keek wie er zijn zaak binnenkwam en keek gelijk opgeklaard. 'De familie Klare, wat een verassing!' zei hij opgewekt. 'Meneer Klare, ik moet u bedanken voor uw daden in Greenwitch. Al die toverstokken die zo mishandeld werden! Gruwelijk gewoon! Gelukkig heb ik alle stokken terug dankzij uw team!'. 'Dankje Olivander, ik kom voor mijn zoon. Ik wil dat hij de perfecte toverstok krijgt. Maakt mij nu uit hoe duur!'. Olivander keek gelijk naar Canisius en zijn ogen boorden in die van hem. 'Ah, ja ik herinner me nog toen de jonge heer Klare hier voor het eerst was'. Canisius knikte kort en liep naar de toonbank. 'Wat zoekt u precies? Licht buigzaam misschien?' vroeg Olivander nieuwsgierig. 'Ik wil dat Canisius zich perfect kan ontwikkelen in Beschermende Bezweringen en spreuken. Hij moet zich optimaal kunnen verdedigen!' zei Bob tegen Olivander. 'Dan weet ik al welke stok geschikt is voor hem!'. Olivander verdween naar de achterkant van de winkel en kwam later weer terug met een toverstokdoos. Hij opende de deksel en paktte de stok eruit. 'Ik denk dat deze stok perfect voor u is, meneer Klare. Iepenhout, met als kern een Juttemusveer, licht buigzaam en 28.8 cm lang. Deze stok is uitstekend voor defensieve spreuken' zei Olivander. Hij overhandigde de stok aan Canisius. Hij pakte de stok vast en voelde de magie door zijn aderen stromen. Hij voelde zich machtig en niet te verslaan. 'Nou doe is een spreuk, is kijken of je het talent van je vader geërfd hebt!' riep Olivander enthousiast. Canisius concentreerde zich tot het uiterste 'Protego!'. Er verscheen een groot magisch schild voor Canisius. 'Prachtig, prachtig deze is het gewoon!' riep zijn vader opgewekt. Canisius gaf de stok aan Olivander terug en het schild verdween. Hij borg de stok rustig op in het doosje en sloot hem af. 'Dat is dan mooi. U kent de prijs neem ik aan?' zei Olivander. Bob overhandigde wat sikkels en Olivander maakte een korte buiging. 'Hopelijk tot de volgende keer!' riep Olivander hen na. 'Zo dan gaan we nu de rest halen!' zei Angelique tegen haar kerels.