Hoofdstuk 9

Canisius lag op de bank zich te vervelen. Hij keek levenloos naar het plafond en wachtte op zijn moeder die thuis zou komen. Hij dacht nog terug aan wat zijn vader tegen hem had gezegd een paar minuten geleden: "Je moeder komt zo thuis, dan gaat ze je wat over Geneeskunde leren. Dus let erg goed op!". Canisius was zenuwachtig, want wat zou zijn moeder hem leren. De mogelijkheden waren eindeloos.

Na een kwartier ging de voordeur open en verscheen er een vrouwelijk silhouet in de deurpost. Canisius keek op van de bank en zag zijn moeder staan. 'Zo, zullen we dan maar gelijk beginnen?' vroeg ze vriendelijk. Canisius knikte en sprong van de bank af. Hij liep naar de achtertuin en nam plaats bij de nieuwe tafel die ze hadden gekocht voor in de tuin. De familienaam Klare was inmiddels bekend in Greenwitch, en veel mensen kwamen op bezoek om de familie te ontmoeten. Zijn moeder kwam door de achterdeur naar buiten met 2 glazen ijskoude limonade. Canisius keek gefascineerd naar de glazen. 'Wat is dat?' vroeg hij nieuwsgierig. 'Dat noemen de Dreuzels Limonade, ik heb er 2 ijsklontjes bij gedaan en een schijfje citroen'. Canisius keek nog steeds gefascineerd naar het glas en vond het er wel goed uitzien. 'Maargoed, de Geneeskunde vergt heel veel geduld, concentratie, en natuurlijk aanleg. Dooddoeners bijvoorbeeld bezitten de eigenschappen niet voor Geneeskunde. Alleen tovenaars met een goed hart en veel kennis kunnen perfect genezen. Jeweetwelwie kan ook genezen, maar dat is voor iedereen een heel raar geval. Iedergeval ga je ik je wat leren over de spreuk Balsemio. Weet je wat deze spreuk doet?'. Canisius keek even in de lucht. Hij dacht heel diep na en kwam uiteindelijk op het antwoord. 'Balsemio is een spreuk die kleine wonden geneest. Ook kleine breuken en kneuzingen kunnen genezen worden door deze spreuk'. Angelique keek trots naar haar zoon, ze zag de familiegelijkenis echt in zijn ogen. De ogen van Canisius leken tenslotte op die van haar. 'Heel goed Canisius, dat klopt volledig. Maar kan je deze spreuk ook?' vroeg ze nieuwsgierig. 'Hoe kan ik die spreuk uitvoeren als we beidde gezond zijn?' vroeg Canisius teleurgesteld. Zijn moeder stond op en wenkte hem dat hij mee moest lopen. 'Ik heb in de Dreuzelwereld dit zieke konijn gevonden. Hij heeft een zeer pootje dus ik wil dat je die geneest. Ik vertrouw erop dat het je in één keer lukt, aangezien je een zoon van mij bent'. Canisius keek even naar het konijn. Hij hief zijn staf uit zijn mouw en richtte deze op het konijn zijn poot. Hij sloot zijn ogen en concentreerde zich tot het uiterste. 'Balsemio!'. De poot van het konijn schoot ineens weer recht en het kon toen weer recht staan. 'Keurig! Keurig!. Heel goed gedaan!' zei zijn moeder trots. 'Ik breng hem even terug naar de Dreuzelwereld, neem jij voor de rest van de dag maar vrij. En drink je limonade op. Ik heb er tenslotte mijn best voor gedaan' zei zijn moeder grijnzend. Canisius pakte het ijskoude glas op en nam voorzichtig een slok. Het beviel hem prima!