Hoofdstuk 8

Canisius ontwaakte langzaam uit zijn slaap. Zijn huid voelde weer beter en hij voelde zich ook een stuk frisser. Hij opende zijn ogen en zag zijn vader aan zijn bed zitten. 'Is er iets pa?' vroeg Canisius bezorgd. Bob keek bezorgd naar zijn zoon en knikte langzaam. 'Het is tijd dat ik je ga trainen, ik wil niet dat mijn zoon meer iets gebeurd. Je moeder heeft ingestemd dus we gaan je veel bijbrengen'. Canisius keek verrast op. 'Maar, dat is geweldig' zei Canisius opgewonden. 'Je begint na het ontbijt, dus ga maar snel naar beneden'. Canisius stond op en kleedde zich om. Hij liep de trap af en ging aan de keukentafel zitten. Zijn moeder had toast gemaakt en wat verse sinaasappelsap gemaakt. Hij at en dronk al zijn eten op en zocht zijn moeder. Hij vond haar in de woonkamer, ze was de was aan het strijken. 'Mam, weet u waar pap is? Hij wou mij iets leren'. 'O die is in de achtertuin, hij heeft geweldig nieuws' zei ze opgewekt. Canisius liep naar de tuin en zag zijn vader staan met een andere man. 'Canisius, dit is Marcus Elsdonk. Hij is een van mijn beste mannen in het Arrestatieteam. En hij gaat mij helpen jou wat bij te brengen. Maar voordat we beginnen heb ik goed nieuws. Wij gaan verhuizen naar een mooi landhuis. Het is alleen nog in de bouw en bevind zich in het bos bij een mooi klein meertje. Maargoed laten we nu maar beginnen'. Canisius paktte zijn stok uit zijn mouw zoals zijn vader hem geleerd had toen hij nog klein was. 'Je kent een schildspreuk. En als je deze spreuk goed gebruikt, keert het de spreuk van de tegenstander terug. Dat gaan we nu oefenen. Als ik zeg nu, schiet Marcus een Lamstraal op je af. Je moet goed op de timing letten en de spreuk terugsturen'. Canisius keek nerveus naar Marcus. Hij was volkomen rustig en had ook een kalme uitdrukking op zijn gezicht. 'Klaar? NU!' scheeuwde Bob. Canisius wachtte gespannen af. 'Paralitis!' en een Lamstraal schoot uit zijn staf. 'Protego!' riep Canisius en de spreuk kaatste weg de lucht in. 'Keurig, keurig. Alleen nog niet Perfect!' zei Bob. 'Oké, NU!' riep Bob opnieuw. 'Paralitis!' riep Marcus en er schoot weer een Lamstraal uit zijn stok. 'Protego!' riep Canisius opnieuw en het magische schild verdween 1 mm voor de Lamstraal. De Lamstraal kaatste recht op Marcus af en trof hem in de borst. Marcus werd omvergeblazen en lande pijnlijk op de grond. 'Prachtig Canisius! Heel goed gedaan!' zei Bob opgewonden. 'We gaan zometeen verder met een andere spreuk. Maar ik ga eerst even Marcus controleren. Dus ga maar even wat voor jezelf doen'.