Hoofdstuk 1

Het was een koude winterochtend, Bob Klare was thee aan het zetten en zijn zoon Canisius Klare lag nog te slapen. Zijn vrouw Angelique Klare was al naar haar werk in het St. Holisto, en alles was doodstil. Toen kwam er ineens een witte kerkuil naar binnenvliegen met een brief in zijn bek. Bob liep naar het raam en pakte de brief.

Geachte heer Klare,
tot mijn genoegen kan ik u mededelen dat u bent aangesteld als hoofd van het Magische Arrestatieteam. Ik hoop u snel te zien op het werk en ik wens u veel succes!

Met vriendelijke groet, Cornelis Droebel.
Bob keek met een grote glimlach naar de brief en las hem nogmaals door. Met een goed gevoel legde hij de brief op de keukentafel en ging bij de ketel staan. Toen de thee klaar was hoorde Bob iemand de trap af lopen. Canisius kwam met warrig haar en zwarte wallen de keuken binnenlopen en groette zijn vader. 'Goedenmorgen pap' zei hij met een schorre stem. Bob keek zijn zoon met een trotse blik aan. 'Heb ik iets gemist?' vroeg Canisius toen hij zijn blik zag. Bob wenkte naar de brief en Canisius las deze toen rustig door. 'Maar pap, dat is geweldig nieuws! Harstikke gefeliciteerd!' Canisius gaf zijn vader een dikke knuffel en ging aan de keukentafel zitten. Toen paktte hij het boek Duistere Wezens Uit De Diepzee en ging deze rustig lezen. De zon was inmiddels al op gekomen en scheen door het keukenraam naar binnen. Een prachtige dag was begonnen!