Chapter 22

Ik voelde me met de minuut beroerder worden.
Het zweet brak mij uit er lag een druk op mijn longen dat ik niet kon beschrijven.
"JAKE help me aaarrrg". "Ssssht rustig Jen het komt goed".
Ik weet niet wat er met me gebeurt maar het is niet normaal.
Al mijn spieren trekken samen en ik kronkel over de zetel.
Ik voel verschillende paar handen op mijn lichaam drukken zodat ik het huis niet zou afbreken.
Mijn ogen knijp ik even stijf op elkaar en open ze terug om te zien wiens handen om mijn lichaam zitten.
Ik zie Jacob, Sam en paul om me heen staan.
Mijn botten begonnen niet normaal te trekken en knarsen.
Het was toch niet normaal dat je botten zo kunnen knarsen er was iets heel goed mis met mij maar de jongens wisten blijkbaar wat het was, maar ik had nu geen fut meer om het te vragen.
O God dit deed zeer ik vloekte erop los maar ze namen me het waarscheinlijk kwalijk.
Ze kregen vanalles naar hun hoofd geslingerd van verwensingen ik voelde dat ik het niet lang meer zou uithouden.
Een luide schreeuw verliet mijn mond AAAAAAAAAAAAARRRGGG.
Ik voelde alles branden en opspannen ik voelde ieand me optillen en naar buiten bracht o god dat dit maar snel ophoud.
Ik voelde de koude bosgrond onder me komen wat een beetje een verkoelend effect heeft.
Nog steeds kronkelde ik op de bosgrond ik zag Jacob naar de bosjes lopen geritsel van kleren.
Ik voelde mijn huid uitrekken en schreeuwde het uit ik voelde hoe mijn huid letterlijk openscheurde en ik groter werd.
Mijn botten knakten onder de druk en na nog een laaste schreeuw van pijn begon de pijn te minderen.
Alles leek kleiner ik bekeek alles vanuit een ander standpunt ik keek naar beneden en schrok me te pletter.
Mijn benen waren verdwenen en in de plaats zag ik 2 grote harige poten.
Ik kon het niet bevatten wat is dit , hoe verander ik terug, wat is de bedoeling hiervan.
Paniek overspoelde me.
<"Jenna rustig alles komt goed kalmeer en het komt in orde">.
Oh help hoor ik ook nog enes dingen die er niet zijn ik ben echt gek <" Nee jen je word niet gek dit is hoe wij zijn dit is het geheim dat je niet kon vinden">.
Jake ben jij dat.
<"Ja jen vertrouw me"> Oke Jake ik vertrouw je wat moet ik doen
<" Denk aan leuke dingen als mens hoe het voelt om mens te zijn">
Ik dacht heel diep na hoe het voelde om armen te hebben em je het gras tussen je tenen te voelen kriebelen, hoe mijn haar waaid in de wind.
In ene keer was ik weer kleiner en zag ik alles weer maar nu vanwaar ik lag.
Ik opende knipperend mijn ogen en voelde de spierpijn alsof ik een marathon gelopen had ik keek naar mijn kleren die ik aanhad waar nu alleen nog een kort shortje en een kort topje van over schiet.
Jacob kwam uit de bosjes gelopen terwijl hij zijn broek dichtritste. "Gaat het een beetje zusje"." Ja alleen ben ik vreselijk moe.
Hij tilde me op en liep naar binnen en legde me weer op de bank.
Ik voelde de blikken van je andere jongens op mijn huid branden.
Maar een iets trok terug mijn aandacht mijn huid begon te tintelen ...


wie weet hoe het verder gaat
reacties en kudo's