10.2

Ariane Granger
'Justin, dit is echt geweldig.' Zucht ik terwijl ik met mijn handen over de stoffen glijd. Ik pak een leuk jurkje even vast en trek het dan uit het rek. Op justin en mij na is de winkel helemaal leeg.
'Is dit wat?' vraag ik hem dan. Hij kijkt er even schattend naar en dan naar mij waarna hij knikt. 'Wedden dat het goed staat.'
Ik lach en duw het in zijn armen, die al beladen zijn met kleren.
'We moeten straks ook nog voor mij shoppen he.' lacht hij.
'En ook nog naar schoenenwinkels enzovoort.'
Ik knik en pak snel nog een wit truitje en een spijkerbroek uit het rek.
'Oké klaar.' Lach ik.
'Dan leg ik dit in een pashokje en gaan we nu voor mij kijken.' Waarna hij wegloopt en het weghangt. Ik loop vast naar de jongensafdeling en trek meteen wat leuke shirts, hoodies, blousjes uit het rek. 'Kijk.' Zeg ik trots als ik hem de kleren in zijn handen wil duwen.
'O nee, nu mag jij het dragen.' Lacht hij. Zuur kijk ik toe terwijl hij allemaal kleren in mijn handen duwt. Bij het laatste rek kijkt hij voldaan. 'Klaar.' Ik zucht en loop naar de pashokjes waar ik al zijn kleren inmik. Als ik buitenkom staat Justin klaar met het meest gruwelijke jurkje dat ik ooit gezien heb.
'Je moet dit even aandoen.' Ik schud mijn hoofd.
'Never nooit niet.' Lach ik. Justin kijkt me zielig aan en ik kijk om me heen waarna ik de lelijkste jongenskleren ever zie.
'Goed dan, alleen als jij deze aan doet.' Ik sprint naar het rek en gooit hem het pak in zijn handen. Zijn ogen worden groot van walging en hij knikt dan maar. 'Deal.'
'Doen we een modeshow.'
'Reken maar van Yes.' Lacht hij.
Tegelijkertijd springen we de pashokjes in en beginnen ons om te kleden
----
sorry dat het zo lang duurde, ik schrijf nu vooruit zodat ik meer kan activeren (: