{015}

Ik ben dan maar de eerste die het woord neemt:"draco... ik." maar hij onderbreekt me nog voor ik mijn zin kan afmaken. "nee natasha laat maar, ik weet wat je wil zeggen, het wordt niet makkelijk voor ons beiden, maar we hebben niet veel keus. Weet je wel wat er gebeurt als we de wil van de dark lord weigeren." Ik slik even en schud daarna mijn hoofd. Bedenkelijk staart Draco naar zijn handen:"tja precies weet ik het ook niet, maar we zullen het denk ik niet meer kunnen navertellen." Ik zie de twijfels in zijn ogen als hij ze weer op mij richt. "draco... ik wou zeggen dat ik het wel wil proberen,maar betekent dat dan dat we echt samen moeten zijn, zoals in een koppel, met gevoelens voor elkaar enzo.." Hij knikt een beetje moeilijk, maar daarna verschijnt zijn beroemde grijnsje weer rond zijn lippen, zijn perfecte lippen. "Zo erg kun je het toch niet vinden? ik zag je daarnet wel kijken." Ik had het kunnen weten dat hij het er niet zomaar bij zou laten. Alleen kwam de reactie erop iets later dan verwacht. "Ok, ik moet toegeven dat je niet lelijk bent." De grijns wordt zo mogelijk nog groter. "Niet lelijk? ik had wel wat meer verwacht, hoe jij me met die blik aankeek" Ik begin als een gek te blozen:"was het zo erg?" Draco loopt op me af en plaatst zijn lippen net naast mijn oor:"je bent schattig als je bloost." De rillingen lopen over mijn rug, maar niet de rillingen die ik eerst had, deze voelen prettig aan. De haartjes in mijn nek gaan reechtop staan en het voelt alsof ik in een trance verkeer. Ik schrik weer op als draco zijn stem weer luidop door de kamer klinkt: " laten we nog een eindje gaan wandelen. Dan kun je er nog even over nadenken." Ik knik en stap uit het bed, snel trek ik een jeans en truitje aan, aangezien ik nog steeds mijn baljurk van de vorige dag aan heb. Ik neem nog snel een tasje meer en daarna gaan we de deur uit...

krijg ik asljeblief reacties