Masked || O57

Zachtjes klopte ik op zijn deur en wanneer zijn prachtige stem “binnen” riep, verscheen er een grote glimlach op mijn gezicht. Heel mijn lichaam werd warm vanbinnen en ik kon geen seconde langer wachten op hem weer te zien.
Met diezelfde grote grijns liep ik zijn kamer binnen en liet me op zijn bed ploffen. ‘Hi boyfriend.’ Zei ik met mijn zoetste stem.
‘Hello beautiful.’ Antwoordde hij daarop op zijn meest sexy stem en ik was blij dat ik op zijn bed zat. Anders was ik door mijn knieën gezakt.
‘Stop daarmee!’
‘Met wat?’
‘Met zo sexy te doen!’
Blaine begon te grinniken en kwam naast me op het bed zitten. ‘Ik ben gewoon sexy, daar kan ik niets aan doen.’ Fluisterde hij zwoel in mijn oor waardoor ik hem een mep tegen zijn schouder gaf.
‘Ik zei stoppen.’ Ik probeerde kwaad te klinken maar ik kon het gewoon niet. Op Blaine kan ik nooit kwaad zijn. Daar is hij veel de lief voor. En sexy. Oh damn. Hij heeft echt gelijk van dat sexy zijn.
Ik legde mijn hoofd op zijn schoot en begon wat figuurtjes op zijn buik te tekenen.
‘Moet je niet aan het studeren zijn?’ Vroeg hij na een korte stilte.
‘Ik miste je.’ Zei ik op mijn liefste stemmetje en tuitte zachtjes mijn lippen in de hoop dat hij zou snappen waar ik naartoe wilde. En mijn hoop werd werkelijkheid. Zachtjes bracht hij zijn hoofd naar het mijne en niet veel later voelde ik zijn zachte, warme lippen op die van mij.
Ik bracht mijn hoofd langzaam omhoog zodat ik terug recht kon zitten en ging dan op zijn schoot zitten, zodat ik goed zat.
Zijn armen krulden om mijn middel en trokken me nog wat dichter naar hem toe terwijl zijn vingers zachtjes over mijn blote rug wreven. Ik kon niet anders dan te glimlachen en mijn handen in zijn nek leggen.
Ik voelde hij zijn tong over mijn lip wreef en gewillig opende ik mijn mond. Dit voelde zo goed. Ik kon me niemand anders inbeelden waar ik hetzelfde voor zou voelen. Blaine betekent echt alles voor me. Zonder hem zou ik me misschien de eerste weken van het schooljaar niet verschrikkelijk slecht hebben gevoeld maar dan zou ik ook nooit hebben geweten wat echte liefde is. En ik hoop dat ik dit eeuwig mag onthouden want dit is het prettigste gevoel dat er is.
Tegen mijn zin haalde hij zijn lippen van de mijne en raakten alleen onze voorhoofden elkaar nog. Hoewel mijn ogen nog steeds gesloten waren, wist ik dat die van hen dat ook waren. ‘Ik miste je ook.’ Fluisterde hij dan.
Weer verscheen er een glimlach op mijn gezicht. Ik wilde hem echt nooit meer laten gaan.


Het spijt me zo verschrikkelijk hard dat ik twee weken niets heb geschreven! Ik schaam me dood! Ik heb het gewoon zo mega druk met school en in de weekends meestal ook. Ik hoop dat ik hierdoor toch geen abbo's heb verloren want dat zou ik heel jammer vinden. Ik hoop dat jullie dit stukje toch wel leuk vinden en me toch wel kudo's en reacties willen geven.