De sleutel

Harry liep met groten passen en natuurlijk een grote grijns naar de groten zaal om te gaan eten. Hij zat net toen er een stuk of 200 uilen binnen kwamen vliegen. Zijn grijns verdween als sneeuw voor de zon toen hij het afschuwelijke ge krijs van die besten hoorde, al hoorde hij dit liever dan Ron die aan het zingen was (Harry spreekt uit ervaring). Er lande een uil voor Harry neer met een krant in zijn snavel. Onze jonge held pakte de krant aan. Toen de uil ongeduldig in Harry`s hand begon te pikken omdat hij zijn geld niet kreeg, gaf Harry hem een enorme klap met het taal en woordenschat boek dat nog op tafel lach.
Toen hij zag dat de uil, net als Marcel voorlopig niet meer zou wakker woorden sloeg hij de krant open.
Wat Harry het eerste op viel was het artikel over uilen mishandeling van pagina 1 tot en met 7. Harry schoof snel de uil in zijn tas en bladerde door naar het volgende artikel:

SLEUTEL VERMIST!!!!!!!!!!
Sinds kort (11 jaar ) is er vernomen dat er bij goudgrijp, de tovenaarsbank, een sleutel van een kluis vermist. Wie de sleutel vind krijgt de inhoud van de kluis een 5000 euro.

In de ogen van Harry stonden inmiddels geld tekens (geen idee hoe dat heet). Hij was zo diep in gedachten dat hij niet had gemerkt dat Ron het artikel over zijn schouder mee had gelezen. “Ga jij de sleutel zoeken Harry?” Harry vond het onvoorstelbaar met hoe veel domheid Ron dingen vroeg, als er een wereldkampioenschap van was zou Ron zeker de eerste plaats winnen.
“Natuurlijk idioot. Voor 5000 euro ga ik niet uit mijn neus zitten vreten.”
Hermelien, die re bij was komen zitten ving net de laatste zin op. “Hadden jullie het nou over 5000 euro, dan doe ik mee.”
Harry wilde het liever niet toe geven maar Hermelien had (in tegenstelling tot Ron) een goed stel hersenen, en die kon hij goed gebruiken. “Best maar ik deel niet, waant die * van een Voldemord is me nog 5000 euro verschuldigd en ook al is dit misschien niet zijn geld zo kan hij wel mooi zijn schuld af lossen, en ik krijg alle eer.”