Chapter 20

Was dat dan wat er tussen mij en Embry gebeurd was. Mijn hoofd deed pijn van al het dneken maar ik moest naar Embry want als het waar was dan hoor ik echt bij hem. Ik ben hem wel een excuus schuldig. Ik moet hem nu spreken dus ik rende naar jacob’s kamer en schudde hem wakker. “ Jake ik moet Embry spreken, ik heb een deel uit het moek gelezen en ik moet hem gewoon zien”.”oke oke rustig ik breng je wel naar Sam en Emily daar moet hij normaal zijn en zoniet dan komt hij wel”.” kej dankje broertje”. We liepen weer door het bos naar het huisje. Toen we daar aankwamen was het nog redelijk rustig dus ik vreesde dat hij er nog niet was. We liepen naar binnen en daar zatren sam & Emily te ontbijten. Ik voelde me nog steeds beroerd en zenuwachtig tegelijkertijd . Ze zagen het waarscheinlijk aan mijn gezicht . Jake had er nog niet op gereageerd. “ is Embry hier al geweest”? “Neen nog niet gezien” zei Sam. Ik liet een kreun ontsnappen en liet me op de zetel ploffen en legde me neer. “ Alles oke zusje?” “ Nee alles doet pijn en ik heb honger”. ik zag Sam en Jacob naar elkaar seinen. “Jacob ik heb het warm”. “Ja jenna je bent ziek rust maar een beetje”.” oke dat is zeker geen probleem”. Ik hoorde van ver een paar jongens aankomen. “Jake is dat Embry?”” Ja Jen hij komt eraan”. ik stond wat moeilijk op en strompelde naat buiten. Jake wou me helpen maar ik sloeg zijn hand weg. Onderweg passeerde ik een spiegel en ik zag dat ik er echt beroerd uitzag maar dat kan me even niet schelen. Ik liep naar buiten naar Embry toe . Het ging wat moeilijk omdat alles pijn deed.”Embry ik moet je spreken”.”Jenna wat is er je ziet er niet goed uit”.” Ik weet het maar ik moet even met je praten”.” oke kom maar dan gaan we daar even zitten”. En hij wees naar een omgevallen boomstam.” jongens gaan jullie maar naar binnen”. zei hij tegen de anderen. “Zeg het eens meisje wat is er”.” Wel ik heb een deel uit mijn boek gelezen en daar stond iets over inprenten.