~Geschiedenis~

pov:ice

Ik loop door de keuken.Met het besef dat ik elk moment dodelijk bezoek kreeg.Mijn dochter air had ik in mijn handen.Ik had deze nacht de hele tijd aan de beschermengel gevraagt:spaar haar.Ze is nog zo jong.Maar antwoord kreeg ik niet.Ik ging aan tafel zitten terwijl ik air drinken gaf.Opeens.
-Dingdong.
Het dodelijk moment.
Ik liet air in de stoel zitten gaf ze een kus en een knuffel en zei:Wees sterk air fee van de wind.En vergeet vooral niet je bent een fee.En vergeet aub ook niet het the sleepsongs.
-dingdong
Ik kom al.
Je hoorde het niet aan mijn stem maar eigenlijk rilde ik.
Ik gaf air nog een laatste kus.
Tot weerziens.
Ik liep naar de deur.
Ik doe de deur open.
PANG
Ik lig dood op de grond het enigste wat ik nog hoor is : pak air mee.
Ik wou schreeuwen laat haar met rust.Maar ik kon het niet.
Dit was dan het difinitieve einde van mijn leven.