Foto bij - 007

Oke, mijn stukje (Die van Julia) is hier een tikkeltje vaag ;o Naja boeiend.

Julia
Er zijn al 2 maanden voorbij gegaan. Alles verliep rustig. Ik lig in bed te slapen. Een droom houd me bezig. Ik zie mijn moeder. Ze schreeuwt tegen iemand. Het is Voldemort. Nou, eigenlijk Tom Riddle in zijn jongere jaren. Ik denk dat ze toen eersteklassers waren. Ze hebben ruzie. 'Waag het niet om bij me in de buurt te komen!' roept mijn moeder. Tom kijkt grijzend. Dan plotseling verandert de tijd. Nu lijkt mijn moeder opeens een derdeklasser. Mijn moeder loopt door de gangen van Hogwarts. Ze loopt richting Dumbledore. 'Meneer, wat is er gebeurd met Jason?' vraagt ze aan hem. Dumbledore schudt zijn hoofd. Ik herinner me dat ik een oom Jason had, die vermoord was. Zal dat toen gebeurd zijn? Weer verandert de tijd. Nu lijken ze zesdeklassers. Ik zie mijn moeder samen lopen met een jongen. Het is niet iemand die ik ken. Ze zien er verliefd uit. Dan zie ik plotseling Tom voor me. Hij pakt een ketting in en stuurt het met zijn uil weg. Het beeld veranderd naar mijn moeder die de uil met het pakje heeft. Mijn moeder rent dan naar die jongen en wil hem bedanken, want ze denkt dat het van hem is. 'Je hebt het niet van mij gekregen.' zegt de jongen. Langzaam krijgen ze ruzie. De tijd veranderd. Mijn moeder staat voor me. Je kan zien dat ze al geslaagd is. Tom staat naast haar. Weer hebben ze ruzie. Ik vind deze droom helemaal niet zo heel leuk. Het beeld veranderd in mijn moeder zoals ik haar gekend had. Voldemort staat voor haar en ze maken alweer ruzie. Voldemort begint te dreigen. 'AVADA KEDAVRA!' schreeuwt Voldemort terwijl hij met zijn staf zwaait. Plotsling viel mijn moeder dood neer. Ik schrik zittend wakker en kijk snel om me heen. Rustig ga ik weer liggen.

Zoey
Ik zit op bed. Ik zucht, sta op en loop naar leerlingenkamer. Ik kijk verbaasd. Er zit een jongen op de bank. Als ik dichterbij kom zie ik dat het Draco is. 'Draco?' Hij kijkt op. 'Wat doe jij hier?' 'Wou je net hetzelfde vragen.' Ik ga naast hem op de bank zitten. 'Kan niet slapen.' antwoord Draco. 'Hetzelfde.' Ik heb moeite om me lach in te houden. 'Wat is er zo grappig.' vraagt hij. 'Niks laat maar.' We praten over nog wat dingen en één uur later ga we allebei weer terug naar onze slaapzaal. Ik ben jaloers op Draco, want hij heeft een eigen slaapkamer voor zichzelf.

Er zijn nog geen reacties.


Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen