Jessica is er weer

Een half uur lang liep ik te ijsberen. Ik was helemaal overspannen zelfs was ik mijn kind en kleinkinderen vergeten. Eindelijk ging de telefoon. ‘Met Bella Cullen ben jij het Edward ik heb me zorgen gemaakt. Ehm sorry ik ben het Mike Newton. Ow hé Mike. Bella heb jij het nieuws gezien? Ja en ik zag Jessica op de achtergrond. Daar voor bel ik dus Jessica is dus nog kwijt. Wil je misschien helpen zoeken? Ja Mike dat zou ik graag willen. Oké zie ik je dan straks om 4 uur? Ja dat is goed ik kom er nu aan. Ik hing op. Ik pakte een pen en een briefje en schreef dat ik weg was. Snel stapte ik in mijn auto en reed naar Mike. Hij hoorde me aan komen en ik wachtte op hem. Stil reden we naar de plaats des onheil. Overal huilende mensen en rook. Overal lag puin. Ik parkeerde en we liepen naar een man die duidelijk de leiding had. ‘Hey wij komen helpen mijn vriendin te zoeken.” Mike zuchtte van verdriet. De man knikte en gaf ons een schep en handschoenen. Ook moesten we een overal en laarzen aan. We liepen een stukje verder dan de rest en begonnen voorzichtig te zoeken. Ik was diep in gedachte en schrok van Mike. ‘Wat is er Mike?’ Ik draaide me om. ‘Ik heb Jessica’s ketting gevonden’ hij hield iets glimmends omhoog. Ik ging weer verder. Mike deed de ketting om. Ik haalde voorzichtig wat stukken weg en zag een verkoold lijk van een man. Van schrik liet ik het weer vallen. ‘Wat is er Bella?’ Hij kwam naar me toe. Snel belde ik het nummer van de man die hij had gegeven had als we iets of iemand gevonden hadden en legde het uit. 5 minuten later kwam er een busje aangereden en ik liep naar de plek waar ik het lijk gevonden had. De mannen tilde het lijk op en schoven hem op een plaat de auto in. Ze bedankte ons en reden weer weg. We gingen weer verder. Dit keer hadden we niks. Rond 5 uur stopte we. We gingen langs een andere man om te vragen wat en wie ze gevonden hadden. We mochten bij alle lijken kijken of Jessica er tussen zat. Samen met Mike hand in hand omdat Mike het moeilijk had liepen we erlangs. Gelukkig zat ze er niet tussen. Edward ook niet. We wouden terug toen het busje er weer aan kwam. Ze haalde een lijk dat niet verbrand was eruit. Tot mijn grootte schrik was het Jessica. Mike zag het ook en we begonnen te huilen. Ik omhelsde Mike en het duurde heel lang voordat het weer wat beter ging. Mike pakte zijn mobiel om het de familie te melden. Mijn mobiel ging af en opgelucht zag ik dat het Edward was. ‘Bella alles goed? Ja we hebben Jessica toen net gevonden. Hoe gaat het met haar. Ze is dood haar lijk is gevonden. Waar ben je nu? Ik ben bij Mike op school. Ik kom. Doei. Ik keek naar Mike die ook klaar was. Na een paar minuten was Edward er. Mike stond bij mij nog te huilen en ging ook bij Edward huilen. Edward bracht ons naar huis.