- 010.

Het water gleed langs mijn benen en ik keek even naar het zonnetje, dat nog harder zijn best deed om te schijnen. Ik had hier nu al een lang tijdje gestaan en het was al behoorlijk warmer geworden. Ik keek even terug naar het strand en zag hoe verscheidene kindjes aan de rand van het strand bezig waren met zandkastelen. Ook merkte ik op dat Kyle mijn kant opgelopen kwam, maar ik draaide me weer terug en genoot even wat het koude water.
'Lieverd, je zou uit het water moeten gaan. Ik heb al langer dan twee uur geleden maar ingesmeerd, straks verbrand je nog.' hij kwam naast me staan en keek me recht in mijn ogen aan. Zijn boze, jaloers blik was helemaal weg en ik was even verward over het feit dat zijn stemmingswisselingen me niet zo bevielen. Hij greep mijn handen vast en liet zijn vingers tussen die van mij glijden. 'Sorry van net, ik had het recht niet om zo op je te reageren. Ik ben een beetje jaloers als mijn prachtige vriendin aandacht krijgt van andere jongens. Het spijt me echt.'
'het is oke.' antwoorde ik. Ergens had ik die verontschuldigingen al verwacht, maar dat betekende niet dat ik het niet op prijs stelde. Hij boog zich voorover en drukte even zijn lippen op de mijne. Snel liet hij los en hij keek even naar beneden. Vervolgens keek hij weer op en ik staarde in zijn bruine, heldere ogen. Ze waren zo mooi, zo overheersend.
'Kom, ik zal je nog een keertje insmeren. En volgens mij kan je ook wel een lekker broodje gebruiken. Want je gaat me echt niet vertellen dat je nu geen honger hebt.' glimlachte hij en samen wandelde we het water uit. Hij hield mijn hand stevig vast en zijn duim streek over de palm van mijn hand. Ik kon het even niet laten om te glimlachen. Hij was wel het beste wat ik ooit had gehad, toch?

Tranen stroomde over mijn wangen, toen ik eenmaal thuis was aangekomen. Het was gewoon over. Al die jaren had ik voor hem klaar gestaan en hij deed alsof ik lucht was. Ik had vijf uur gereist om naar Londen te komen en hij deed alsof ik niet bestond. Hij negeerde me volkomen, maar lachen tegen de camera, ja dat kon hij wel. Zingen, dat kon hij ook. Maar even een woordje voeren met zijn beste vriendin. Nee, dat was teveel gevraagd.
Jarenlang hadden we zoveel gedeeld. Hadden we samen gespeeld in de speeltuin, samen streken uitgehaald, waarvoor we niet veel later voor gestraft werden. Jarenlang hadden we er voor elkaar gestaan, door dik en dun. En nu was het gewoon over. Hij had me negeerd en ik had geen idee waarom. Vijf uur had ik in een stinkende trein gezeten om in Londen te geraken. Hij weet hoeveel haat ik heb voor treinen, maar ik deed het voor hem. Ik had een beetje meer verwacht dan het feit dat ik alleen lucht voor hem was. Nog vorige week hadden we samen gebowld en had hij vol enthousiasme verteld hoe zijn auditie was gelopen en nu, nu is het allemaal gewoon over.

'hmm, dat smaakt goed, he?' vroeg Kyle met een glimlach. Ik knikte en nam nog een hapje van mijn broodje. Hij had gewoon mijn lievelingsbroodje gehaald, zonder dat ik hem had verteld wat het was. Kyle had zijn broodje al helemaal op en keek nu met een lief gezicht toe, hoe ik probeerde niet te knoeien in bijzijn van hem. 'Wat dacht je van een movie-night vanavond? Mijn ouders zijn weg en mijn zusje heeft een sleepover bij jouw zusje.'
Ik glimlachte en knikte. 'I'd like that.'
Hij drukte een kus op mijn voorhoofd en ging liggen. 'dan doen we dat.'

iloveyouguys x