Prologue

Hij mengde zich tussen de mensen die vrolijk op de muziek stonden te dansen. Ze beseften niet wat voor ’n gevaar zich in hun midden bevond. Hij analyseerde iedere beweging met zijn goed ontwikkelde ogen. Dingen die andere mensen niet konden zien, zag hij zonder problemen. Het geluid van kloppende harten van de nietsvermoedende mensen drong zijn oren binnen. Het deed het branderige gevoel in zijn keel nog meer opwakkeren. Het idee dat het bloed in overvloed door hun aderen stroomde, maakte hem gek.
Het duurde niet lang voordat hij de aandacht van een meisje had getrokken. Zijn uiterlijk was zeker een troef die hij kon uitspelen. Net zoals hij gepland had. Hij zou met haar praten en zich doodnormaal gedragen. Eens hij een beetje vertrouwen bespeurde van haar kant, vond hij een manier om haar af te scheiden van de rest van de menigte. Dit was hoe hij zijn slachtoffers misleidde.
Ze zouden nooit meer terugkeren.