11

Ik wacht tot mijn slome pc eindelijk facebook heeft geopend en zie dan dat het een privé berichtje is. Ik klik op het berichtje en zie tot mijn grote verbazing dat het van de One Direction pagina is.

1D: Hee, Liam hier, bedankt voor je felicitatie. Grappig dat we op dezelfde dag jarig, dus jij ook alvast gefeliciteerd!
M : Hee, Melody hier, bedankt! Ik wist het niet, totdat een vriendin van mij het tegen me zei.
1D: Is je vriendin een fan van ons?
M : Jep, ze vindt jullie helemaal het einde
1D: En jij?
M : Vat dit niet verkeerd op, maar niet echt. Ik hou niet zo van boybands...
1D: Aha, dus een privé concert op je verjaardag zal je niet vrolijk maken?
M : Van iemand anders wel, maar van jullie? Haha
1D: Nu ben ik diep beledigt...
M : Awh, sorry. Is het hard om te horen dat niet elk meisje fan van jullie is?
1D: Auch...

We hebben een heel gesprek en ik zit soms met tranen in mijn ogen van het lachen. Ik had niet verwacht dat Liam zo open en grappig zou zijn, daarom twijfel ik nu ook wel of het hem nou wel echt is. Dadelijk is het gewoon een of andere grapjas of is het gewoon zijn manager. Ik knipper verbaasd met mijn ogen als Liam vraagt of ik Skype heb. 'Ja...' Antwoord ik. 'Maar?' Vraagt hij. Ik haal mijn schouders op, maar besef al snel dat hij dat natuurlijk niet kan zien. 'Weet niet', antwoord ik kortaf. 'Als je niet wil, ook goed hoor', zegt hij vriendelijk. Ik twijfel even, maar wissel dan toch mijn skype uit. Al snel staat zijn vriendenverzoek in beeld en accepteer ik die. 'Het is wel een gezamelijke skype', meldt hij nog even mee. Met andere woorden; voor dezelfde geldt zit ik een keer met Harry te skypen, terwijl het Liam is...

Ik klik mijn geluid aan, maar niet mijn webcam. Ik wil eerst zeker weten of hij het wel is. 'Hee', klinkt zijn zware stem door de ruimte. 'Hee', antwoord ik terug. 'Mag je cam aan?' Vraagt hij. Ik hoor nu wel aan zijn stem dat het Liam is, maar je weet het nooit. Ik heb al de raarste verhalen gehoord over hoe je stemmen kan knippen en plakken, etc. 'Jij eerst', spoor ik hem aan. Ik hoor hem wat dingen fluisteren en besef al snel dat hij niet alleen achter de computer zat. 'Oké', zegt hij en even later springt zijn camera aan. Liam verschijnt samen met Niall in beeld. 'Nu jij', spoort hij me aan. 'Alsof je me zou willen zien', zeg ik onzeker. 'Ik heb je toch al via een foto gezien, plus innerlijk telt meer dan uiterlijk', merkt Niall wijs op. Een glimlach siert mijn gezicht en na nog een korte aarzeling, klik ik toch mijn webcam aan. Ik zie de jongens elkaar even blikken werpen. 'Doe jullie dit vaker?' Vraag ik. 'Skypen?' Vraagt Niall niet begrijpend. 'Ja, met een onbekend meisje?' Stel ik mijn vraag wat duidelijker. 'Zo onbekend ben je al niet, maar nee, dat doen we niet', zegt Liam. 'Waarom nu dan wel?' Vraag ik. Ze halen tegelijkertijd hun schouders op.

Weer praten we een hele tijd, totdat mijn moeder roept dat het eten klaar is. 'Oh, ik moet gaan', zeg ik met een pruillipje. 'Wij waarschijnlijk ook zo, want we gaan naar Liam zijn familie', zegt Niall. 'Ja, cadeaus krijgen', zegt Liam terwijl hij in zijn handen wrijft. Ik grinnik en heb het rare gevoel dat ik ze zal missen. 'Heel misschien spreken we je straks nog en anders...' Niall zijn stem sterft weg, niet wetend wat hij anders moet zeggen. 'Spreken we je nog wel een keer', helpt Liam hem. Ik knik langzaam. 'Wat vast en zeker nog wel zal gebeuren', zegt Niall met een knipoog, als hij mijn sombere gezicht ziet. Mijn mondhoeken krullen onwillig omhoog en kijken de jongen dankbaar aan. 'Bedankt trouwens', zeg ik. 'Voor wat?' Vraagt Liam. 'Ik verveelde me kapot. Bedankt voor de gezellige middag', zeg ik droog. Niall schiet in de lach. Zijn aanstekelijke lach dreunt vrolijk mijn oren in en laten mijn mondhoeken voor de zoveelste keer omhoog krullen. 'Eetsmakelijk', zegt Liam met een knipoog, voordat ik Skype afsluit. Ik loop somber naar beneden. Ik wilde helemaal nog niet afsluiten. Het was harstikke gezellig met de jongens. Al weet ik net zo goed, als ieder ander, dat dit eenmalig was. Die jongens zijn beroemd en worden aanbeden door elk meisje, dus waarom zouden ze nog een keer met mij gaan praten? Ze zijn me vast en zeker alweer vergeten...