*~63~*

63.
Met een hoge snelheid rende Itachi door het bos heen. Hij sprong van boom naar boom en versnelde zijn snelheid om nog sneller bij de hide out te komen. Een straaltje zweet langs zijn slaap naar beneden en zijn handen voelde klam aan. Madara, waarom ?! Zijn broertje en zijn dochtertje waren veilig, nu Ayumi en Katsu. Een zenuwachtig gevoel nestelde zich in Itachi’s maag, bij de gedachtes van wat Madara allemaal kon doennu hij Katsu totaal in zijn macht had. Het was duidelijk, hoe kon hij het nooit gezien hebben. Kwaad beet Itachi op zijn onderlip totdat hij iets nattigs uit zijn mondhoek voelde glijden. Het smaakte lichtjes naar ijzer toen hij zijn tong over zijn onderlip liet glijden. Hij voelde het niet eens meer, het enige gevoel was de overheersende emoties van pijn, angst en kwaad. Binnen een aantal uur landde hij hijgend voor de Base. Snel maakte hij een aantal handsigns en rots schoof langzaam opzij. Itachi wringde zich er door heen en slikte een aantal keer moeilijk. Met snelle passen liep hij door de gangen door richting de woonkamer. “Itachi?!” Ayumi was opgestaan en keek geschrokken naar Itachi die hijgend, met krassen en opgedroogde bloedvlekken in de deuropening stond. “WTF Hey roodoog, wat the f*ck heb jij gedaan ?!!!” Hidan die languit op de bank lag was rechtop gaan zitten en hing half over de leuning heen, terwijl hij zijn ogen nieuwsgierig over Itachi liet gaan. Itachi schudde heftig zijn hoofd en porbeerde nog steeds op adem te komen. “T-t-tobi is doorgedraait, Ayumi kom mee” Itachi trok Ayumi mee de kamer uit en richting hun kamer. “Wat is er gebeurd??” Itachi keek snel rond in de kamer en begon een aantal dingen in te pakken. “Ayumi, we moeten Madara stoppen!!, hij heeft Katsu!!” Ayumi keek verbaasd naar Itachi. “Hij kwam net van een missie en is nu alweer weg op een missie samen met Madara, Wat is er gebeurd?” Itachi ademde een aantal keer diep in en uit. “Ayumi, Madara heeft Katsu totaal in zijn macht. Als Madara tegen hem zou zeggen vermoord de Hokage dan zou hij het nog doen ook. Katsu weet niet meer wat goed en slecht is, Madara heeft hem psychisch zo gemanipuleerd en gechanteerd dat hij alles zou doen zonder er bij na te denken. Katsu is zichzelf niet meer. Zijn vorige missie was Seiko en Sasuke vermoorden.” Ayumi’s ogen vulde zich langzaam met tranen toen de woorden haastig uit Itachi’s mond vloeide. Itachi keek niet op of om en ging verder met een rugzak in pakken. “M-maar H-hoe ?” Itachi stond nu even recht en keek triest om naar de jonge vrouw waar van de tranen nu langzaam over haar wangen rolde. “Toen ik te zwak en te naiëf was om niet te zien wie Madara daadwerkelijk was….. Een koelbloedige moordenaar met een zieke persoonlijkheid.” Een protesterend geluidje ontsnapte uit Itachi’s mond. Ayumi slikte moeilijk. “Wist hij dat ze familie waren van elkaar voor dat hij de missie kreef?” Itachi schudde zijn hoofd. “Gelukkig niet, het zou het erger maken als hij wist dat hij zijn zusje en oom ging vermoorden en het toch zou doen ……. Dan zou hij….. daadwerkelijk in zijn vaders voetstappen treden” Itachi wendde zijn gezicht af en pakte de ingepakte rugzak van het bed en deed hem op zijn rug. Ayumi trok eigen Akatsuki jas aan en pakte haar eigen rugzak op. Ze volgde Itachi naar de uitgang van de hide out. “WACHT !!” Beidde bevroren ze geschrokken en durfde zich niet te bewegen. Pein kwam uit de schaduw van de gang en liep op ze af. Zijn passen waren langzaam en zacht, het enige geluid dat was te horen waren de voeten die zachtjes de grond raakte met tikkende geluidjes. “Waar gaan jullie naar toe?”

Reacties onegai~