*~60~*

60.
“Wie ben je en wat zoek je hier?!” Sasuke vernauwde zijn ogen en keek zo serieus als hij kon naar de jongen voor hem. Tsaku grijnsde en nam een gevechtshouding aan. Hij sloot zijn ogen even en activeerde zijn Sharingan. Sasuke’s hart miste is slag toen hij dat zag. Had Itachi twee kinderen? Maar ze zijn allebei ongerveer even oud. Sasuke deed het zelfde en activeerde zijn Sharingan. Seiko keek met grote ogen naar Tsaku. “Tsaku, wat doe je?? Dit is mijn oom!!” Tsaku hefte zijn hoofd en keek terug in haar ogen. “Dit is mijn missie!” Hij trok een kunai uit het tasje en hield het voor zich. Sasuke begon het langzaam te begrijpen en op het moment dat hij de ketting om Tsaku’s nek zag bungelen, wist hij het zeker. De ketting was het andere deel dat precies in die van Seiko zou moeten passen. Hun ogen waren precies het zelfde en ze hadden beidde lichte lijnen onder hun ogen, net als Itachi. Ze hadden beidde Sharingan. Er was geen twijfel mogelijk, Seiko en Tsaku waren een tweeling. Maar er was duidelijk iets mis met deze jongen, zijn neefje dus. Sasuke maakte een aantal bewegingen met zijn hand. “Katon, Gokakyuu no Jutsu!!” Tsaku grijnsde en sprong naar achter de straat op en hield zijn kunai voor hem. Sasuke volgde en stond voor hem. Katsu rende op een hoge snelheid op Sasuke af en gooide een aantal Kunai’s. Sasuke ontweek ze makkelijk, maar hij kon duidelijk zien dat de jongen een spel met hem speelde, de jongen was sterker dan dit. Zonder dat Sasuke het in de gaten had stond Tsaku in een keer achter Seiko die nu ook de straat was opgelopen. Hij grijnsde en plaatste een kunai op Seiko’s nek en trok haar lichtjes naar achteren. Seiko keek geschrokken voorruit en activeerde nu ook haar Sharingan ze sloeg haar elleboog naar achter om hem in zijn maag te raken, maar Tsaku was haar voor en stopte haar. “LAAT HAAR LOS !!” Sasuke rende kwaad op ze af. “Stop, of ik snij haar keel NU door.” Sasuke stopte abrubt. Hoe kon hij zo stom zijn om haar alleen daar te laten staan. Deze jongen, deze jongen was sterk, heel sterk. Tsaku maakte een klein sneedje in Seiko nek toen Sasuke toch een reddings poging probeerde. Kleinde druppeltjes bloed gleden langzaam Seiko’s nek in en lieten een rood spoor achter.

“STOP!!!, KATSU !!! STOP!!!” Een schop tegen Katsu’s heup zorgde er voor dat hij Seiko moest los laten en stuiterend een aantal meter verder op de grond viel. Katsu gromde toen hij op probeerde te staan, hij duwde zich met één hand omhoog terwijl hij met zijn andere hand het bloed van zijn geschaafde kin afvoog. Zijn ogen werden groter toen hij Itachi zag staan. “Pap?!” Zijn stem was klein en zacht. Sasuke keek ook geschrokken naar Itachi. “Nii-san?”. Seiko greep haar ketting vast. “Katsu?” Verward schudde ze haar hoofd, maar hij hete Tsaku, nee het was dus een schuilnaam. Itachi stond midden in de straat en liep op Katsu af. “Wat was je van plan, Katsu?” Katsu was opgestaan en keek recht in zijn vaders ogen. “Vertel me, waarom wil je ze vermoorden?” Katsu zei niks. “Ik had moeten weten dat er iets aan de hand was op het moment dat je, je vreemd begon te gedragen.” Itachi keek met pijn toe hoe Katsu zijn ogen afwendde en een stap achter uit zette. Iedereen viel stil en dat was het perfecte moment voor Madara om te laten zien dat hij ook aanwezig was. Hij sprong van de daken af en landde voor Katsu op de grond. Hij grijnsde gemeen en liet zijn ogen over de drie uchiha’s voor hem glijden. “Aah Sasuke, wat ben je gegroeit. Zo’n knappe jonge man, ne?, Aaah en dat is Seiko niet waar, jij bent ook gegroeit zeg. En JIJ….” Madara keek Itachi aan. “Jij bent ook gegroeit, in de foute richting, waarom ben je hier?” Itachi keek kwaad naar Madara. “IK ben HIER om jou stomme plannen te stoppen.” Itachi stopte even met praten en activeerde zijn Sharingan. “Je had belooft om Sasuke en Seiko metrust te laten. En nu probeer je mijn zoon, zijn eigen tweelingzusje en oom te laten vermoorden!!!! MADARA JE BENT ZIEK!!!” Katsu’s ogen vergroote zich en staarde naar het meisje dat nu achter Sasuke stond. Itachi’s hoofd was rood aangelopen van woedde. Madara daar in tegen begon te lachen. “Arme kleine Itachi, zo naïef. Katsu begint in je voetsporen te treden. Katsu is het zelfde als jou…Ik heb totaal macht over hem net zoals ik had over jou. Katsu is als een pop aan touwtjes, al deze tijd, zijn hele leven doet hij wat ik wil en dat alleen voor die ene reden. Hij wilt niet dat ik jullie pijn doe.” Itachi ogen verwijdde zich. “W-w-wat heb je tegen hem gezegd?”

“Dat gaat je niks aan!!” Madara’s blik was duivels en het was duidelijk dat hij Itachi stukje bij stukje probeerde te breken. “IK EIS HET !!” Itachi schreeuwde hard en zijn ogen veranderde in Mangekyou Sharingan. Madara stoof naar voren en sloeg Itachi volop in zijn maag. Itachi klapte voorover op de grond en greep met één hand zijn buik vast. “Jij mijn kleine naïeve Itachi, hebt helemaal niks te eisen.” Madara pakte Itachi kin en dwong hem om hem aan te kijken. Als blikken konden doden waren beidde Uchiha’s mors en mors dood. Itachi rochelde even en spuugde toen volop in zijn ooms gezicht. “Blijf van mijn kinderen af !!” Gromde hij laag. Madara smeerde het spuug van zijn gezicht en trok toen een kunai uit zijn zak. Hij hefte hem omhoog om hem volop in Itachi borst te steken. “NEEEEE !!! NII-SAN !!!!” Madara viel van Itachi af toen er een gewicht met een volle vaart tegen hem op knalde. Hij draaide de kunai om en stak de gene die op hem sprong in zijn buik.

“UGH UGH” Sasuke’s ogen verwijdde en met grote ogen keek hij naar de man voor hem die gemeen naar hem grijnsde. Een straaltje bloed gleed uit zijn mond over zijn kin heen en zo zijn nek in. “SASUKE ?!!!!!!!!!!!!” Itachi kwam zo snel mogelijk overeind en wou op de twee afrennen. Madara staarde terug in Sasuke’s ogen en draaide de kunai even wat heen en weer, wat zorgde voor pijnkreten en nog meer bloed dat uit zijn mond gleed. Madara schudde zijn hoofd en grijnsde “Je was nog zo jong Sasuke. Dit was het domste dat je tot nu toe ooit hebt gedaan. De killer van de Uchiha clan beschermen met je eigen leven” Sasuke staarde triest naar de wolken boven hem, toen de glans uit zijn ogen verdween.

REACTIES ONEGAI ~~~~