{006}

Ik vestig mijn aandacht op de deur. Zacht geklop bevestigd me dat die iemand inderdaad opweg was naar mijn kamer. "binnen":ik leg het laatste stapeltje nog in de kast en draai me om wanneer ik het gekraak van de opengaande deur hoor. "wat wil je van me?":vraag ik wanneer ik zie dat het draco is."kom je me weer bang maken zodat ik weg zou gaan, want ik zal je één ding zeggen, het pakt niet!" Hij schraapt zijn keel even:"ik... ik kom je meevragen voor het bal.": hoe onzeker zijn stem ook eerst klonk zijn blik verteld me dat hij me meer dwingt mee te gaan dan dat het een vraag was. "waarom zou ik met je meegaan?" Hij gaat nu op het bureau zitten en kijkt me emotieloos aan. "wel we stammen beiden af van families waar iedereen naar opkijkt en ik kan het me niet permiteren om met een gewoon iemand te gaan." Ik draai even met mijn ogen als ik de reden hoor. Ik wil net iets terug zeggen, maar hij is me voor:"niet dat jij goed genoeg voor mij bent, maar ik heb geen andere keus." Ik voel de haat al weer in me opkomen..." Ik heb je kleed al besteld, ze zouden het morgen moeten leveren." Ik haast me om er iets tussen te krijgen:"ik ga alleen mee als je me op een originele manier vraagt." Ik zie draco's gezichtsuitdrukking veranderen van vastberaden naar verbaast. Er hangt even een stilte in de kamer en ik wil alweer doorgaan met het uitpakken van mijn koffer wanneer Ik draco van het bureau zie springen. Hij knielt voor me en ik zie een sneaky lachje op zijn gezicht verschijnen. "natasha emma heufer, wil je met mij mee naar het jaarlijkse dooddoenersbal?" Ik slik mijn verbazing weg en piep een zielige ja. Waarom heeft die jongen zo'n effect op mij? Tevreden met het antwoord verlaat hij de kamer.