{03}

De volgende dag open ik vermoeiend mijn ogen. Luid gegil komt plots mijn gehoor binnen en mijn trommelvliezen beginnen te beven. 'Jezus, wat is dat voor geluid,' geïrriteerd sla ik de dekens van me af en loop ik naar het raam terwijl ik me onderweg nog uitrek. Ik schuif het raam een stukje open net ver genoeg om mijn hoofd naar buiten te kunnen steken. Een meisje ligt spartellend in het zwembad en plots hoor ik geplons ik kijk naar de duikplank en in het water zie ik Tom. Meteen voel ik weer die kriebels, en giechel ik zachtjes. 'Tommie toch, altijd een goede springer geweest.' Ik bloos als ik merk dat ik "Tommie" zei. Bill doe normaal verliefd zijn op je tweelingbroer, dat is ziek! Het zullen de hormonen wel zijn. Ik schud me hoofd ik weet zeker dat ik verliefd ben en stiekem vind ik het ook spannend om verliefd te zijn op mijn tweelingbroer, mijn bloedsverwant. Ik bijt op mijn lip wanneer ik Tom het meisje zie omhelsen zal ze? Zullen hun...? Ik schud mijn hoofd kan niet! Onmogelijk, Tom heeft geen vriendinnetje meer gehad sinds de eerste klas. Later besluit ik toch naar beneden te gaan maar toch nog pieker ik over Tom en het vreemde meisje dat zich te dicht bij mijn liefje bevind.
'Goedemorgen mam,' ik loop meteen door naar de keuken waar ik goede zicht heb op het vrolijk spatterende stel.
'Zijn ze geen leuk stel?' hoor ik mijn moeder zeggen ik schrik en kijk opzij ze staat met een glimlach op haar gezicht haar thee in te schenken. Ik haal mijn schouders op en doe mijn brood in de rooster. 'Tom heeft haar gisteren ontmoet,' zucht ze, duidelijk een vrolijke en gelukkige zucht. 'Ik dacht dat Tom nooit, ware liefde zou kennen.' Ze glimlacht naar me en loopt dan vrolijk met haar thee naar de woonkamer.
Gelukkig?! Ware liefde?! Bij dat meisje? Jaloezie neemt me over en plots verandert het meisje in mijn ogen in de duivel.
Ik wil gillen, schreeuwen en dat meisje bij Tom vandaan trekken. Plots schiet me wat te binnen en een grote grijns vormt op mijn gezicht.