018

Lena Adriana Guardiola

Hoe dichter we bij mijn huis kwamen, hoe zenuwachtiger ik werd. ‘Rustig maar, het komt vast wel goed.’ Zei Sergio en hij legde zijn hand op mijn knie. Hij reed mijn straat in en parkeerde de auto voor de deur. Ik stapte uit en zuchtte diep. ‘Je hoeft niet mee te gaan hoor.’zei ik zacht. ‘Jawel, ik ga gewoon mee.’zei Sergio en hij trok me mee. Dat kan natuurlijk ook. Sergio belde aan en ik keek nerveus om me heen. De deur werd snel open getrokken en Leoni keek me met een ongeruste blik aan. Toen ze naast me keek veranderde haar blik van ongerustheid naar woede. ‘Jij. Het was te verwachten dat jij er mee te maken had. ‘ siste ze. ‘PAAP! LENA IS ER!’ gilde ze en binnen no time stond papa naast haar. Leoni kreeg een brede grijns op haar gezicht, waarschijnlijk kijkt ze uit naar de straf die ik zal krijgen. ‘Leoni, ga naar de keuken. Ik handel dit af.’ Zei Papa en hij duwde Leoni weg. Ze keek ons beteuterd aan en liep toen weg, waarschijnlijk gaat ze gewoon tegen de deur aan staan zodat ze alsnog kan horen wat er gaat gebeuren. ‘Dus, vertel maar.’ Zei papa en hij keek me boos aan. ‘Ik nou ja.’ Stamelde ik. ‘Het is mijn schuld coach. Ik vroeg of Lena mee naar mijn huis ging om iets gezelligs te doen. Het spijt me.’ zei Sergio zacht. ‘Is dat echt zo?’ vroeg hij en hij keek van Sergio naar mij. ‘Nee, het is ook mijn schuld. Het was gewoon heel gezellig en ik was de tijd vergeten. Ik was ook helemaal vergeten om je te smsen, het spijt me papa. Echt waar, maar het was gewoon zo leuk en.’ ‘Oke oke, rustig maar. Het maakt niet uit.’ Zuchtte papa. ‘WAT?! WAT MAAK JE ME NOU?!’ Gilde Leoni en ze rende de gang op. ‘Je gaat me toch niet vertellen dat ze geen straf krijgt, ik krijg verdomme altijd straf!’ riep ze en ze sloeg haar armen over elkaar heen. ‘Leoni. Ga.’ Zei papa en hij wees naar boven. ‘Natuurlijk, ik word naar boven gestuurd terwijl madame hier degene is die een hele dag weg geweest is.’ Zuchtte Leoni en ze stampte de trap op. Op dat moment kwamen Elena en Lily ook de gang op. ‘Leen! Je bent er weer! Idioot! Volgende keer sms je ons, oke?’ zei Elena en ze gaf me een knuffel. ‘Nu gaan we, tot morgen!’ zei Lily snel en ze liepen weg. ‘Nou komen jullie dan maar binnen, dan gaan we in de keuken verder praten.’zei papa. ‘Ik ga naar huis. Tot morgen coach.’ Zei Sergio. Hij glimlachte nog even naar me en liep toen richting zijn auto. Wat is die jongen toch leuk.

‘Nou vertel het hele verhaal maar eens.’ Zei papa en hij schoof een kop thee in mijn richting. ‘Nou het is niet zo veel hoor. Ik was aan het huilen om dat hele Leoni gebeuren, kwam Sergio tegen. Die troostte me en vroeg of ik misschien zin in wat gezelligheid had. Nou dat kon ik wel gebruiken dus ging ik met hem mee en toen was het echt heel gezellig. ‘ glimlachte ik en ik nam een slok van mijn thee. ‘En hebben jullie nu iets?’ vroeg papa en ik merkte dat hij boos werd bij dat idee. ‘Nee gek! Sergio en ik zijn goede vrienden, meer niet.’ Glimlachte ik. ‘Dan is het goed. Maar, dat neemt je straf niet weg. Jij gaat de komende drie weken mee naar alle trainingen. Je krijgt daar een aantal opdrachten, bijvoorbeeld ballen halen of een van de jongens masseren wanneer ze kramp hebben.’ Zei papa. Drie weken lang, elke dag bij de training zijn. Elke dag Sergio zien. Daar kan ik wel mee leven!