{003}

Vermoeid word ik wakker van een piepend geluid, meteen begin ik wild in het rond te slaan in de hoop mijn wekker te raken. Met een klap valt die op de grond en het piepen houdt inderdaad op. 9.00u het word maar eens tijd dat ik me ga douchen en aankleden, ik wil niet op mijn eerste dag al te laat komen bij het ontbijt. Ik trek een zwart kleedje aan en borstel nog even mijn haren. Ik begin aan de afdaling van de vele trappen. Af en toe vraag ik me af wat er achter de talloze deuren zit die ik passeer, maar ik besluit dat het onbeleeft zou zijn nu al rond te neuzen. Stel je voor dat ik opeens midden in de kamer van lucius en narcissa sta, of erger die van draco. Nog lachend om mijn eigen gedachten sta ik voor de deur van de eetzaal. Ik drappeer mijn haren nog even keurig over mijn schouders en ga dan naar binnen. Er is nog niemand, mooi zo dan maak ik een goede indruk met mijn stiptheid. Ik besluit maar al aan tafel te gaan zitten. verveeld begin ik met de lepel te spelen die op tafel ligt. Na een half uur is eer nog steeds niemand. Mijn gedachten dwalen weer af naar hoe draco zou reageren als hij me zou zien staan in zijn kamer. Ik val bijna van mijn stoel van schrik wanneer er iets aan de onderkant van mijn kleedje trekt. Een huiself, iets kleiner dan die van gisteren staat met een briefje in zijn hand naar mij te kijken. "is die voor mij?" Hij knikt en duwt het briefje in mijn handen, met een knip van zijn smalle vingertjes is hij weer verdwenen. Ik open de envelop en haal het papiertje eruit.

Hey,
Ik heb me jammer genoeg vergist van tijdstip, we ontbijten altijd om 8.00 u
sorry (niet echt)
draco

Woest smijt ik het briefje op tafel, de vieze, vuile, geniepige rat. Ik wil net naar buiten lopen als Lucius de kamer binnenkomt. Wanneer hij me zo ziet loopt hij meteen op me af. "wat is er aan de hand?" Snel duw ik heb blaadje in zijn handen. Afkeurend schud hij zijn hoofd:"kom maar mee naar de keuken dan zorgen we dat je nog wat te eten krijgt. Dankbaar volg ik hem. De keuken is groot en er is een drukte van jewelste. "Geef dit meisje iets te eten.":beveelt hij en meteen wordt me een boterham in de hand geduwd door een kobolt. Ik knik even. "je mag het hem niet kwalijk nemen?":prevelt Lucius. vragend kijk ik naar de kobolt. "niet hem, Draco. Hij is bang dat hij minder aandacht krijgt nu jij er bent en als er iets is wat draco leuk vind is het wel aandacht." Inzichzelf mompelend verlaat hij de keuken en ik besluit dan maar eens de tuin te gaan verkennen.