012. No me ames.

Soundtrack.

‘Ik ga even tegen de rest zeggen dat we gaan slapen’ zegt hij dan. Ik knik en blijf alleen achter in zijn bed. Zijn geur is overal hier. Ik rol me dichter in de dekens en wacht tot Liam eindelijk terugkomt. Liam staat opeens in zijn boxer voor me neus. Ik voel hoe het bloed naar mijn wangen begint te stijgen. ‘Vind je het erg?’ vraagt hij dan lief. Ik schud mijn hoofd en hij kruipt naast me het bed in. Ik voel zijn armen eigenlijk meteen om mijn lichaam heen. Als vanzelf kruip ik dichter tegen hem aan. Zijn lichaam is warm en zijn adem kietelt in mijn nek. Hij duwt mijn haar een beetje naar achteren. ‘Ik had eigenlijk een vraag’ mompelt hij dan. Ik kijk hem alleen maar aan als teken dat hij de vraag gewoon moet stellen. Als hij een vraag heeft moet hij hem gewoon stellen en niet zo moeilijk doen over dat hij een vraag heeft. Dat is alleen maar irritant. ‘Ik vroeg me gewoon af waarom je wilde dat ik nu bij je in bed kwam liggen. Ik had eigenlijk verwacht dat je er vandoor zou gaan en in je eigen bed zou gaan liggen’ mompelt Liam. Ik haal mijn schouders op. Ik weet niet waarom ik hem terugtrok en vroeg of hij hier wilde blijven. Soms ben ik gewoon een raar persoon, dat bewijs ik nu maar weer eens. ‘Ik vind het niet erg hoor. Ik had het alleen niet verwacht’ zegt Liam snel. Hij begrijpt mijn stilte volledig verkeerd, maar ik laat hem in de waan terwijl ik begin te piekeren. Waarom trok ik hem terug? Er moet een goede reden zijn waarom ik hem nu terugtrok. Ik slaak een hele zachte zucht zodat ik niemand wakker zal maken. Misschien begin ik echt dingen voor hem te voelen? Ik wil alleen niets voor hem voelen. Ik krijg hoofdpijn van mezelf dus probeer ik niet meer te denken. Maar niet denken is lastiger dan menig ander ding op deze wereld. ‘Je hoeft het niet te zeggen’ breekt Liam dan de stilte die er is gevallen. ‘Ik denk dat ik me gewoon veilig bij je voel’ zeg ik dan spontaan. Liam kijkt me alleen maar vreemd aan en ik kijk waarschijnlijk net zo vreemd terug. Ik zou niet weten waar dat nou weer vandaan kwam. Liam blijft stil maar trekt me toch dichter tegen zicht aan.

‘Ik vraag me eigenlijk ook iets af’ begin ik dan. Liam kijkt me vragend aan. Ik zou niet weten hoe hij op mijn vraag gaat reageren maar ik moet het toch weten. Ik wil weten waarom hij zo doet. ‘’Waarom wil jij je ex zo graag terugpakken?’ vraag ik dan zachtjes. Liam lijkt te schrikken van mijn vraag en hij sluit zijn ogen. Ik wil dat hij me antwoord gaat geven. Deze vraag is voor mij heel belangrijk. ‘Dat wil ik liever niet zeggen’ mompelt hij dan. Ik trek mijn wenkbrauw op en kijk hem doordringend aan. ‘Ik heb jou ook mijn grootste geheim verteld en nu wil je dit niet aan me zeggen’ mompel ik dan. ‘Dit is anders’ verdedigd hij zich. ‘Helemaal niet’ kaats ik terug terwijl ik hem boos aankijk. Mijn ogen gaan altijd fonkelen als ik boos ben en dat kun je in het donker waarschijnlijk heel goed zien. ‘Oke, omdat je zo aandringt’ zucht Liam. Ik glimlach even en knijp hem in zijn arm om hem gerust te stellen. Ik zie nog steeds de twijfel in mijn ogen. Hij haalt diep adem en begint dan rustig te praten. ‘Ik hield van Jess, echt met heel mijn hart. Ze was alles voor me en ik dacht dat ik ook iets voor haar betekende. Alleen ik kwam er achter dat ze vreemd ging met een van de andere dansers. Ze ontkende het niet eens. Ze zei gewoon dat het waar was. Ik had me nog nooit zo gevoeld. Ik hield van haar en ze brak mijn hart in honderden stukjes. Ik wist niet dat het mogelijk was om je ergens zo beroerd over te voelen. Totdat ik dit meemaakte. Ik zag jou en toen kreeg ik dit idee. Ik wilde dat ze jaloers was, dat ze zou leren wat ze zou missen’ mompelt Liam. Ik klop hem op zijn arm en glimlach dan dapper. ‘Het was niet mijn bedoeling om het op deze manier te doen, ik zweer het’ zegt hij dan. Ik kijk hem alleen maar en zie de tranen in zijn ogen branden. ‘Laten we het daar maar niet over hebben’ zeg ik dan. Het verbaast me hoe rustig mijn stem klinkt. Liam knikt. ‘Ik zou nu moeten zeggen dat je een geweldige jongen bent, maar voor mij ben je dat niet’ mompel ik dan zachtjes. Liam knikt. ‘Laten we slapen’ zeg ik dan waarna ik meteen mijn ogen sluit.