*~52~*
Lees ook mijn andere verhaal asjeblieft >/////<
[url]http://www.quizlet.nl/stories/56230/subete-no-noryoku/
[/url]
ENJOY~
52.
“SEIKO !” Met een schok kwam Seiko terug vanuit haar dagdroom. Iruka keek haar een beetje kwaad aan. “Seiko, als je een goede ninja wilt worden dan moet je goed opletten in de les.” Seiko rolde even met haar ogen en zuchtte toen. “Sorry, Iruka-sensei.” Ze gaapte even en boog zich weer over haar schoolwerk heen. Kom op Seiko nog een halfuurtje en dan ben je klaar. Ze beantwoorde de vragen die gesteld werden en leverde daarna haar vel papier in. Ze zat nu al 6 jaar op de ninja academie. Dit was haar laatste jaar en volgens Naruto-sensei mocht ze hierna op echte missies. De schoolbel ging en meteen rende Seiko de school uit. Nog een minuut langer in dat gebouw en ze zou het niet hebben overleeft. “Sasuke-nii-san !!” Ze gooide de deur open en rende het huis binnen. Sasuke zat in de woonkamer op de bank te praten met Naruto. Hij glimlachte toen ze de kamer in rende en in zijn armen sprong. “Hoe was je dag op school ?” Sasuke keek haar vragend aan. Ze haalde haar schouders op en zuchtte diep. “Saai zoals altijd, alles was zo enorm simpel en ik heb de hoogste score van de klas, zoals altijd.” Ze liet zich op de bank vallen en voelde de blikken van de twee mannen. “Dit is toch je laatste jaar ?” Seiko knikte naar Naruto. “Gelukkig wel” “Wat is jullie examentest ?” “We moeten bunshin no jutsu doen, simpeler had het niet gekund” Sasuke schudde even zijn hoofd en haalde zijn hand door zijn haar. “Ik ga mijn huiswerk doen” Seiko stond op en liep naar haar kamer.
Ze trok haar boeken uit haar schooltas en begon te bladeren door één van de boeken. Makkelijk, makkelijk, simpel, nog simpeler, dit is echt kinderspel. Ze geeuwde totdat haar iets opviel. Er glinsterde iets op haar kussen. Ze stak haar hand uit en greep het. Het was een ketting. Ze trok het naar haar toe en bekeek het. Het had een uchiha symbool met daar tussen een half wolkje. Ze draaide het om en liet haar vinger over de letters glijden. ‘Katsu’. Het stond er in nette sierletters op. Waarom staat er ‘Katsu’ ?, Wie is ‘Katsu’ ? Seiko stond op en begon met het lopen richting de woonkamer. Ze liep de kamer binnen en ging naast Sasuke zitten. “Sasuke-nii-san” Sasuke draaide zijn hoofd om. “Ben je nu al klaar met je huiswerk?” Hij aaide haar over haar hoofd maar stopte toen zijn blik op de ketting in haar hand viel. “Waar heb je die vandaan?” Seiko keek even weg. “Het lag op mijn kussen.” Sasuke keer verward naar de lade onder de tv waar hij het al die tijd had bewaard voor als Seiko groter was. “Wie is Katsu ?” Sasuke zuchtte en haalde zijn schouder lichtjes op. “De ketting is van jou Seiko, Sorry, ik heb geen idee wie Katsu is.” Naruto keek heen en weer van Sasuke naar Seiko en weer terug. “Als deze ketting van mij is waarom heb ik hem dan nog nooit eerder gezien!” Veronwaardigd was Seiko opgestaan. “Omdat ik het voor je wou bewaren, voor als je ouder was.” Sasuke ogen priemde in die van Seiko. Seiko knikte langzaam en liet zich tooen op de bank zakken. “Mag ik hem nu wel houden of wil je hem langer voor me bewaren.” Sasuke schuude zijn hoofd. “Je mag hem houden. Ik vraag me nog wel af hoe hij op jou kamer terecht is gekomen.” Seiko hoorde de rest al niet meer en straarde constant naar de naam de naam op de ketting. ‘Katsu’ Die naam heb ik eerder gehoord. Ze wreef even in haar gezicht. “Willen jullie mee ramen eten ?, Ik trakteer.” Naruto was opgestaan en had een breedde glimlach op zijn gezicht. Seiko was meteen terug op aarde bij het woord ‘Ramen’. “OKÉ” Sasuke was ook opgestaan en zuchtte even. “Vooruit” Met zijn drieën liepen ze de deur uit, op weg naar Ichiraku Ramenbar. Seiko keek even naar de ketting en klikte hem toen om haar nek heen. Een raar gevoel ging door haar heen. Het voelde alsof ze bekeken werd. Naruto en Sasuke liepen luid kletsend voor haar. Althans Naruto liep luid kletsend voor haar, Sasuk luisterde alleen maar en knikte zo nu en dan. Ze voelde steeds duidelijker ogen op haar branden en met een ruk draaide ze zich om. Ze zag niemand, alleen de drukke winkelstraat waar ze door heen moesten om bij Ichiraku Ramenbar te komen. “CHIBI-CHAN !!! SCHIET EENS OP !!!” Seiko keek weer vooruit en rolde even met haar ogen toen ze hoorde dat ze nogaltijd chibi-chan werd genoemd, ook nu ze 13 was.
Reacties onegai~
Reageer (6)
nice
1 decennium geledensnel verder
dat gezicht van jiraiya hihi