Masked || O28

Die morgen stond ik beneden aan de trappen, te wachten. Ik was het gisteren misschien wel kwaad afgetrapt, maar ik wil nog steeds weten met wie ik heb gedanst. Alleen hoop ik maar dat die persoon hier wel zal staan na wat ik hem gedaan.
Shannen en Chris waren al naar het ontbijt gegaan. Ik had ze gezegd wat er gisteren gebeurd was. Natuurlijk had Shannen weer met haar ogen gerold toen ik vertelde dat ik uitgevlogen was omdat hij Blaine gelijk gaf. Maar toen ik haar vertelde dat ik Blaine van me ging afzetten, knikte ze en liep met Chris naar de kantine. Hailey zag ik even later ook van de trap komen. Ze had kort geglimlacht en was dan ook verder gelopen.
Nadat ik er al een half uur had staan wachten, gaf ik het op. Hij zal niet komen en ik zal nooit weten wie het was.
Met hangend schouders liep ik naar de kantine waar Shannen en Chris nog steeds zaten. Ik liet me op een stoel neervallen en zuchtte. ‘Hij kwam niet opdagen.’ Zei ik simpel als antwoord van hun vragende blikken. Ze knikten begrijpend.
Ik smeerde een boterham en begon er rustig van te eten terwijl ik af en toe naar Hailey en Blaine keek. Die aten gewoon in stilte. Ze keken zelfs niet naar elkaar.
Ik wilde mijn blik afwenden toen Blaine me in het oog kreeg, maar iets weerhield me ervan. Er was iets anders aan hem. Iets.. Ik weet het niet. Misschien iets met zijn haar? Nee. Met zijn kleren? Nee, ook niet. Ik weet het! Zijn gezicht. Hij- hij glimlachte naar me. Hij glimlachte naar me! Oké, nu ben ik zeker en vast aan het dromen of zoiets. Dit kan niet waar zijn.
Ik draaide me om naar Shannen en Chris. ‘Ligt het aan mij of zat Blaine nu juist naar me te glimlachen?’ Zijn naam fluisterde ik zodat niemand het kon horen, buiten Shannen en Chris natuurlijk.
Ze keek over mijn hoofd even snel naar Blaine waarna zij ook begonnen te glimlachen. ‘Ga je het nu eindelijk laten vallen?’ Vroeg Shannen.
‘Hoezo? Wat bedoel je? Hij zat echt naar mij te lachen!’
‘Ja, dat zagen we maar dat bedoel ik niet. Ga je nu eindelijk je zoektocht stop zetten?’
‘Misschien.’ Dit was de eerste keer dat ik echt begon te twijfelen. Alle andere keren zei ik het alleen maar om Shannen gerust te stellen. Maar nu begon ik echt te twijfelen.



Oké, nu houden we toch allemaal weer van Blaine niet? Nee, natuurlijk niet ;d Sommige misschien wel.. Verkracht die GROENE DUIM & reacties? (a)