000
Aria.
Ik liep door de straten van Rosewood, man wat was ik hier lang niet geweest. Het was nog steeds moeilijk om hier te lopen, we wisten dat Allison vermoord was maar haar lichaam was nooit teruggevonden. Hier lopen haalde zo veel herinneringen op. Ik keek op mijn horloge. 04:17 PM. ik had nog wel even tijd om een drankje te halen, het eerste de beste café dat ik zag liep ik binnen. "een sinas graag" de ober knikte en gaf mij een flesje, maar geen glas. Wat een gastvrijheid, ik vond het irritant maar ging er verder niet op in. Een poster van Allisons vermissing zat op het prikbord. Waarom was die poster er nog? Iedereen wist dat ze er niet meer was. "vreselijk wat er met die meid is gebeurt he" Een knappe, maar wel wat oudere man zat naast me. Hij keek beteuterd naar de poster, alsof hij niet snapte wat er was gebeurd. Het was juist heel simpel. "Ja.." ik had geen zin om uit te leggen, dat ze praktisch mijn beste vriendin was, veel te ingewikkeld. "Ik ben Ezra, jij?" "Aria" en ik plakte een net iets te neppe glimlach op mijn gezicht. Zijn ringtone ging af, het was een band, het klonk goed. "Hé, wie was die band die eh, die je hoorde bij je ringtone" hij lachte en haalde zijn mobiel omhoog. "Niet doorvertellen hoor, maar het was all time low" ik schoot in de lach, een man die ATL luisterd. "niet lachen" maar hij schoot zelf ook in de lach. We raakte in een lang, diep gesprek. Ik keek weer op mijn klok, het was 05:37 PM. ik had nog 20 minuutjes, maar ik kon niet zeggen dat ik pas 16 was en over 20 minuutjes al thuis moest zijn, aangezien deze jongen al 23 was. "Ik moet gaan, moet nog eten koken" leugen, ik weet het. Hij knikte en stond op, samen liepen we naar buiten. Bij mijn auto stond ie stil, hij pakte mijn gezicht en zoende me, ik zoende terug. Zo stonden we volgens mij wel even, want toen ik eenmaal thuis kwam, was het kwart over 7.
Ik liep door de straten van Rosewood, man wat was ik hier lang niet geweest. Het was nog steeds moeilijk om hier te lopen, we wisten dat Allison vermoord was maar haar lichaam was nooit teruggevonden. Hier lopen haalde zo veel herinneringen op. Ik keek op mijn horloge. 04:17 PM. ik had nog wel even tijd om een drankje te halen, het eerste de beste café dat ik zag liep ik binnen. "een sinas graag" de ober knikte en gaf mij een flesje, maar geen glas. Wat een gastvrijheid, ik vond het irritant maar ging er verder niet op in. Een poster van Allisons vermissing zat op het prikbord. Waarom was die poster er nog? Iedereen wist dat ze er niet meer was. "vreselijk wat er met die meid is gebeurt he" Een knappe, maar wel wat oudere man zat naast me. Hij keek beteuterd naar de poster, alsof hij niet snapte wat er was gebeurd. Het was juist heel simpel. "Ja.." ik had geen zin om uit te leggen, dat ze praktisch mijn beste vriendin was, veel te ingewikkeld. "Ik ben Ezra, jij?" "Aria" en ik plakte een net iets te neppe glimlach op mijn gezicht. Zijn ringtone ging af, het was een band, het klonk goed. "Hé, wie was die band die eh, die je hoorde bij je ringtone" hij lachte en haalde zijn mobiel omhoog. "Niet doorvertellen hoor, maar het was all time low" ik schoot in de lach, een man die ATL luisterd. "niet lachen" maar hij schoot zelf ook in de lach. We raakte in een lang, diep gesprek. Ik keek weer op mijn klok, het was 05:37 PM. ik had nog 20 minuutjes, maar ik kon niet zeggen dat ik pas 16 was en over 20 minuutjes al thuis moest zijn, aangezien deze jongen al 23 was. "Ik moet gaan, moet nog eten koken" leugen, ik weet het. Hij knikte en stond op, samen liepen we naar buiten. Bij mijn auto stond ie stil, hij pakte mijn gezicht en zoende me, ik zoende terug. Zo stonden we volgens mij wel even, want toen ik eenmaal thuis kwam, was het kwart over 7.
Reageer (3)
abo van mij erbij!!
1 decennium geledensnel verder(flower)
Oeeeh zo nicee <3
1 decennium geledenAll Time Low <3
Dat van All Time Low kwam toch niet in de serie voor?xd
Nice!!