Te laat?????

Het was nu een week later en Jacced begon inderdaad al harder te groeien en warmer te worden. Nessie en Jake maakte zich grootte zorgen. Hij was nog te jong en er zou maar een ding nodig zijn om hem als wolf te krijgen. Jake en Nessie spraken af dat Jake en Jacced naar Classet aan zee zouden gaan. We hadden de koffers al in gepakt zodat ze snel konden vertrekken. Belicia stond met grootte ogen toe te kijken. ‘oma wat gaat Jacsj doen?” vroeg ze en ze trok een zielig gezicht. ‘Jacced en papa gaan een weekendje weg’ Ik pakte haar op. ‘Ikke meej’ riep ze. Ik knikte ‘Wij gaan de volgende keer samen’ Ze knikte en begon met mijn haar te spelen. Jacced kwam naar beneden in zijn pyjama en keek verbaasd naar de koffers. ‘wie gaan er weg’ hij keek nieuwsgierig. ‘Je mag met papa een weekendje weg’ hij sprong omhoog en rende naar Jake. Hij kuste hem en Edward lachte. Edward tilde hem op en sloeg een arm om me heen. We kuste elkaar en nog een keer. ‘Eey leren jullie mijn kinderen geen verkeerde dingen’ zei Renesmee toen ze lachend de kamer binnen kwam. Ik gaf haar een kus op haar wang. Ze zuchtte toen ze naar de koffers keek. Ik glimlachte. Het was een wonder als je hun uit elkaar kon krijgen. Jacced ging naar boven en Jake kleedde hem aan. Toen hij beneden kwam en Jake Belicia een afscheidskus gaf begon ze te huilen. Renesmee pakte haar over maar ze bleef huilen. Ik zag Jacced vertwijfelend kijken. ‘Ik wil meeeeeej’ huilde Belicia. Ik zuchtte, dit was te verwachten. Ik zag Nessie haar streng toe praten. En toen ging het mis….. Jacced kon er niet meer tegen en begon heel hard te trillen. Jake keek verschrikt om. ‘Nessie pas op’ riep hij nog net op tijd. Net toen Nessie naar achteren stapte veranderde Jacced in een wolf. De wolf stond helemaal te trillen. Ik zag Jake naar buiten rende en keek hem verbaasd na. Hij rende weg?? Ik keek weer naar Jacced een donker grijze wolf. Ik hoorde een gil en keek om. Ik zag Nessie met een verschrikt gezicht naar beneden kijken. Langzaam keek ik naar beneden. Belicia lag levenloos raar te spartellen. Carlisle kwam in actie. Hij trok Belicia uit zijn armen. Legde haar op de tafel en trok haar vest uit. Hij voelde en rook overal. Snel gooide hij een telefoontje naar me. Ik ving hem op maar ik wist niet wat ik moest doen. Edward pakte mijn hand. Nee hij pakte het telefoontje en was al aan het bellen. Ik liep naar Nessie die hard aan het huilen was. De deur knalde open, Jake kwam naar binnen met de halve roedel. Dus daarvoor was hij weg gegaan. Ik zag heel even Jacced zielig naar zijn zusje kijken. Jake keek naar de tafel en toen weer naar Jacced. Daarna ging alles heel snel. De roedel nam Jacced mee naar buiten. Jake ging ze achterna. De ambulance kwam. Belicia werd op de brancard gelegd en er werden allemaal dingen gedaan. De deuren knalde dicht en met harde sirenes reed hij weg. Daar stonden we dan, roerloos, niet wetend wat te doen. Toen kwam Carlisle weer in beweging. Hij trok aan mijn arm en nam Nessie mee. Hij zette ons in een autostoel en begon te rijden. Ik trok Nessie ’s hoofd op mijn schoot en liet haar uithuilen. Bang waren we, niets wetend hoe het zou aflopen, wat er aan de hand was, waarom Jacced zo vroeg wolf werd, of Belicia nog zou leven. Aan het laatste probeerde ik zo min mogelijk te denken.