Masked || O25

“Last Friday night. Yeah we danced on tabletops and we took too many shots. Think we kissed but I forgot. Last Friday night...” Het liedje van Katy Perry galmde door de sporthal. Ja, het feest werd gehouden in de sporthal.
Ik stond gewoon rustig naast de tafel waar allemaal hapjes op stonden waardoor mijn donkerblauwe, bijna zwarte, jurk slap langs mijn lichaam hing. Deze was niet gemaakt om slap de hangen maar toch had ik niet echt zin om dat te veranderen.
Hailey was niets te weten gekomen waardoor ik nu weer helemaal down was. Zij was aan het dansen met een jongen, net zoals Shannen en Chris, terwijl ik hier verveeld stond toe te kijken. Het liefste wilde ik nu gewoon terug naar mijn kamer gaan en in stilte verder nadenken over Blaine. Nee, niet op die manier. Ik wil gewoon weten waarom hij zo doet. Meer niet. Maar ik zal niet stoppen voordat ik het weet.
‘Kom op, Raina. Laat je nu toch eens gaan!’ Gilde Shannen naar me. Ik had ze ineens zelfs niet naar hier zien komen, net zoals Chris die plots naast me stond. ‘Kom met ons meedansen!’ Gilde ze weer.
Ik schudde mijn hoofd. ‘Nee, ik heb geen zin.’
‘En vanmiddag nog wel.’ Shannen zuchtte. ‘Stop er nu toch mee! Zet hem uit je hoofd!’
‘Wat? Ik was helemaal niet..’
‘Jawel, dat was je wel en nu ga je hem vergeten! Raina, zo maak je het voor ons ook niet leuk.’ Zuchtte Shannen. Ze klonk niet dreigend, eerder hopeloos.
Ik zuchtte ook en ging op een stoel zitten die achter me stond. ‘Laat het gewoon, alsjeblieft.’ Mijn stem was smekend, net zoals mijn ogen en de rest van mijn gezicht.
Ik zag duidelijk dat Shannen het niet goed vond maar toch knikte ze. ‘Voor vanavond!’ Voegde ze er nog aan toe. Nu was het mijn beurt om te knikken. Ik wist niet of het wel alleen voor vanavond was maar toch knikte ik om haar gerust te stellen. Op dit moment moet ze niet met mij inzitten maar met Chris. Als ze echt wilt dat het iets wordt, moet ze meer aandacht aan hem geven.
Er waren al een paar liedjes voorbij toen er terug een rustig nummer door de boksen speelde. Ik keek Shannen dringend aan. Gelukkig snapte ze wat ik bedoeld en trok Chris terug mee op de dansvloer. Ik zag ze eventjes dansen maar toen kwamen er andere koppeltjes voor waardoor ik ze niet meer kon zien.
‘Wat doet iemand zo mooi als jou nu zo alleen op dit prachtige feest?’ Ik viel bijna van mijn stoel door de warme stem die vlak naast mijn oor klonk. Ik keek opzij en zag een redelijk lange jongen met een zwart kostuum naast me staan. Jammer dat hij een masker ophad waardoor ik zijn hele gezicht niet goed kon zien. ‘Zou ik mogen vragen of je misschien met mij zou willen dansen?’ De jongen stak zijn hand naar me uit die ik gewillig pakte. Ik kon er maar beter het beste van maken. En voor zover ik kan zien, is deze jongen en prachtig.



Iep! Al het 25ste hoofdstuk! Ö Verdient dat niet verschillende kudo's en reacties? Ja toch? En willen jullie alsjeblieft aan wat vrienden van jullie vragen of ze dit verhaal willen lezen. Alsjeblieft, voor mij? *Puppy eyes*