Masked || O24

Voor ik het goed beseft was het zaterdagnamiddag, de dag van het feest. Of hoe iedereen hier op school erover sprak: Het gemaskerd bal. Voor mij is het gewoon een feestje. Ik heb geen date en dat had ik ook niet verwacht. Het doet me niets dat niemand me gevraagd heeft. Wanneer het feestje echt bezig is zal ik wel iemand zoeken om mee te dansen en als ik niemand vind, dan is dat zo. Ik ga daardoor mijn avond niet laten verpesten.
Hailey was nog steeds niets te weten gekomen over Blaine en dat vond ze best wel jammer. Normaal zou ze bij zo’n feestje heel de tijd bij ons staan, maar nu moest ze bij Blaine blijven staan en doen alsof ze ons niet ziet. Als ik nu maar al wist wat ik Blaine misdaan had of gewoon waarom hij zo tegen me doet want ik kan totaal niet bedenken wat ik fout heb kunnen doen bij hem.
Maar nu was Hailey toch weer naar Blaine. Misschien komt ze juist voor het feest wel te weten waarom hij zo doet en dan kan Hailey heel de tijd bij ons blijven staan.
‘Hé, waar zit je toch met je gedachten?’ Shannen knipte mijn haar vingers voor mijn ogen. Ik schrok wakker uit mijn gedachten en voelde hoe Shannen zachtjes mijn haar borstelde.
‘Sorry. Ik dacht aan Blaine.’ Antwoordde ik een beetje verlegen. Ik weet niet hoe het komt maar elke keer als ik aan hem denk, schaam ik me ervoor en ik schaam me er nog harder voor als ik luidop zeg dat ik aan hem zat te denken.
‘Waarom?’ Vroeg Shannen.
Ik antwoordde niet. Waarom dacht ik aan hem? Dat is een goede vraag. Misschien omdat ik niet snap waarom hij zo tegen me doet? Misschien omdat ik... Nee, dat is totaal uitgesloten. Dat kan gewoon niet! Dat is gewoon niet zo! Hoe zou dat trouwens kunnen? Ik ken hem niet eens.
‘Ik bedoel gewoon. Je denkt zo goed als elke seconde van de dag aan hem. Ik snap niet waarom je zo graag wilt weten waarom hij zo tegen je doet. Als hij dat bij mij zou doen, zou ik misschien eerst willen weten waarom maar na een tijdje zou ik toch stoppen. Hij doet maar.’
‘Maar dat is het juist. Hij doet zo alleen maar tegen mij. Tegen de rest is hij vriendelijk.’
‘Ik zou het gewoon laten, Raina. Straks brengt het je nog in de problemen.’
‘Hoe kan dat me nu in de problemen brengen? Ik denk er alleen maar over na en Hailey vraagt gewoon wat aan hem. Dat kan echt niet voor problemen zorgen.’
‘Ik weet het ook niet, hoor. Ik wil gewoon zeggen dat je er teveel mee bezig bent. Laat hem gewoon doen. Later krijgt hij er toch spijt van.’
Dat is makkelijker gezegd dan gedaan, hoor. Hoe kan ik het laten als ik er elke dag weer geconfronteerd mee word?



Vinden jullie het nog een beetje goed het verhaal? Zeg me ook als het te lang dradig wordt want dat wil ik absoluut niet!