Masked || O2O

Doordat Blaine blijkbaar naar huis was gegaan, zat Hailey nu alleen aan tafel. Natuurlijk zat ze wel aan de tafel van de vijfde jaars maar ze zat een paar plaatsen van ons vandaan met niemand naast haar.
Wij, en daar bedoel ik Shannen, Chris is mezelf mee, waren heel de tijd maar aan het lachen. Eigenlijk was het meer Shannen en Chris. Ik keek af en toe eens naar Hailey die verveeld naar haar bord keek. Ik had tijdens het eten ook eens naar Louh gekeken. Ze wist dat ik keek want ik had wel zeker een minuut naar haar blijven kijken en dat voel je dan gewoon, maar toch keek ze niet naar me op. Ik snapte echt niet waarom ze zo tegen me deed.
‘Ik ga naar mijn kamer.’ Zei ik plots tegen Shannen en Chris. Eigenlijk had ik het zelf nog niet besloten maar toch kwam het over mijn lippen.
‘Zeker? Ze gaan straks een film afspelen. Wil je niet kijken?’ Stelde Shannen voor.
Ik wist dat ze niet wilde dat ik nu alleen op mijn kamer ging zitten, mokkeren. Ze wilde mijn gedachten verzetten maar ik had eventjes tijd alleen nodig. Vandaag was een heel drukke dag met veel lawaai geweest. Nu had ik nood aan wat stilte.
‘Nee, ik ben een beetje moe. Ik zie jullie morgen wel weer.’ Ik stond op en liep naar de gang. Ik twijfelde even in de gang. Misschien moet ik mijn gedachten wel gaan verzetten. Anders denk ik toch gewoon heel de tijd na. Maar ik heb wel even tijd alleen nodig. Ik ga gewoon naar mijn kamer en dan kan ik misschien wat huiswerk maken.
Zoals ik mezelf toesprak, liep ik dus ook naar mijn kamer en liet me op mijn bed vallen. Ik legde mijn armen naast mijn lichaam en sloot mijn ogen.
Stilte. Dat was het enige wat ik hoorde. En mijn regelmatige ademhaling. Eindelijk rust en tijd om na te denken. Maar nu ik eindelijk kon nadenken, had ik niets om over na te denken. Jawel, ik kon over Blaine en Hailey nadenken maar dat hielp me niet verder. Alleen werd ik daar ongelukkiger van.
Ik snapte het dus echt nog steeds niet. Wat had ik die Blaine toch misdaan? Hij komt hier eventjes dit internaat binnenwandelen en verpest een hele vriendschap. Een beste vriendschap. Maar blijkbaar betekend die vriendschap toch niet zo veel als ze me onmiddellijk laat vallen voor Blaine.
Mijn ogen schoten open toen ik de deur hoorde opengaan. Al leunend op mijn ellebogen keek ik wie er binnenkwam. Het meest hoopte ik op Louh. Maar Shannen en Chris vond ik ook goed. Jammer genoeg was het geen één van de drie.
Hailey stond een beetje aarzelend in het deurgat terwijl ze me met verdrietige ogen aankeek.



Nog een stukje omdat ik zo blij ben dat ik al 7 kudo's heb gekregen vandaag en er al weer wat abo's bij zijn! It just made my day! <3 Natuurlijk hoop ik altijd om meer reacties, kudo's en abo's. By the way; Dit is al hoofdstuk 20! o__O