Masked || O19

Chris zuchtte en ging met zijn rug tegen de rugleuning zitten. Even dacht ik dat het gewoon ging zwijgen. Dat hij mijn vraag gewoon zou negeren maar toch begon hij na een tijdje te praten.
‘Ik heb Hailey met Blaine horen praten.’ Zei hij. Oké, en dan? Ze praten heel de tijd? ‘De tweede avond, voordat we allemaal naar onze kamers gingen.’ Nog steeds snapte ik het probleem niet. “Raina is geen goede vriendin voor je. Ze gebruikt je alleen maar. Ga bij haar weg. Spreek nooit meer tegen haar!” Imiteerde Chris de stem van Blaine.
Nu snapte ik het. Blaine zet Hailey gewoon tegen me op. Hij heeft ervoor gezorgd dat Hailey bij me weg wilde. Maar dan heeft zijn plannetje toch niet goed gewerkt.
‘Wat heb ik die gast misdaan? Waarom wilt hij mij dit aandoen?’ Een paar mensen in de bus, vooral oudere mensen, keken mijn kant op doordat ik zo laat praatte.
Chris haalde zijn schouders op. ‘Heb je hem ooit eerder gezien?’ Vroeg hij.
Ik schudde mijn hoofd. ‘Nee, ik heb hem nog nooit ontmoet maar hij komt me wel bekend voor. Niet alsof ik hem al eens gewoon over straat heb zien lopen maar bekender.’ Dit trok op niets. Hij komt me bekend voor terwijl hij waarschijnlijk van de andere kant van Amerika komt. Of misschien zelfs de andere kant van de wereld. Misschien woonde hij wel in Frankrijk of Duitsland.
‘Misschien lijkt het gewoon op iemand.’ Stelde Shannen voor. Even was ik totaal vergeten dat zij er ook bijzat.
‘Dat kan maar waarom doet hij dan zo tegen Raina?’
Het gebroken gevoel dat ik eerder vandaag had, kwam sterker en sterker terug. Nu was het echt te erg. Waarom doet die Blaine me dit aan? Wat heb ik hem nu toch misdaan? Voor mijn part moeten we geen vrienden worden maar gewoon vriendelijk tegen elkaar doen, dat is toch niet zo veel gevraagd? Gewoon eens knikken naar elkaar wanneer we elkaar tegenkomen. Geen dodelijke blikken van hem krijgen als je juist even te lang naar hem zit te kijken.
‘Ik kan er niet meer tegen, jongens. Nu ben ik zelfs hier niet meer blij. Nergens kan ik nog gelukkig zijn.’ De wanhoop in mijn stem was duidelijk te horen. Op dit moment wilde ik niet zielig doen maar het is wel zo. Nergens kan ik nog gelukkig zijn.
‘Kom op, Raina. Laat je door hem toch niet doen! Hij is het niet waard om zo over te mokken.’ Probeerde Shannen me op te vrolijke. ‘En als Hailey zo dom is om zo tegen jou te doen, is dat haar probleem.’
Ik haalde mijn schouders op. Mijn mondhoeken hadden zich naar beneden getrokken en mijn ogen stonden verdrietig. ‘Ik zal proberen.’ Zei ik dan maar.




Als je een kudo en een reactie geeft, kan je Raina troosten (a)