Masked || O18

De eerste week vloog voorbij. Hailey sliep nog steeds op mijn kamer, maar liet me nog steeds zo goed als in de steek en ging altijd naast Blaine zitten. Blaine bleef me negeren. Chris en Shannen probeerden me op te vangen maar toch voelde ik me gebroken vanbinnen. Zelfs mijn bloedeigen zus deed raar tegen me.
In de gang sprak ik ze eens aan. Ze bekeek me eerst raar, alsof ze mij niet kende, en pas wanneer haar vriendinnen weg waren, zei ze wat. “Ik ben druk, Raina.” En daarna liep ze gewoon weg. Iedereen deed raar tegen me, buiten Shannen en Chris. Maar nu merk ik pas dat zij niet zijn zoals Hailey.
Lowey Patterson en Matthew Jones deden zelfs vriendelijker dan Hailey maar met hen wil ik niet optrekken. Ze zijn altijd klef bezig en dan zit je daar als het vijfde wiel aan de wagen. Nee, met hun wil ik niet optrekken. Shannen en Chris zijn nog het beste.
‘Raina, als we dit weekend nog een jurk willen vinden, moeten we wel nu vertrekken!’ Shannen stond aan de deur te wachten met haar handen in haar bruin leren jack. Chris stond er wat afwezig bij met één hand in een broekzak en de andere langs zijn lichaam. ‘Ik wil er nog een mooie vinden!’ Zeurde Shannen verder.
Ik knikte, pakte mijn tasje en liep samen met hun het internaat uit. Het was weekend en dat was de tijd dat iedereen naar huis mocht. Degene die te ver woonden, zoals ik, mochten op school blijven maar waren we zo vrij op de stad in de gaan. Daarom dat we nu naar de bus stapte om naar een goede kledingswinkel te gaan.
Chris vond het niet zo’n leuk idee maar nadat ik hem had verteld dat er in zo’n winkel alleen maar schoon volk komt, vond hij het al wat leuker. Shannen stond daar in tegen te popelen om te gaan winkelen.
‘Ik wil een rode jurk met dan een goudkleurig masker. Als ik dat zie, koop ik het onmiddellijk!’ Shannen keek me even onderzoekend aan terwijl ik naast haar in de bus ging zitten. ‘Jij moet blauw dragen, dat staat prachtig bij je ogen! En Chris natuurlijk een zwarte smoking! Dat is zo mooi, zeker met een rood van mijn jurk dan.’
‘En wat als je nu geen rode jurk vindt?’ Chris was achter ons komen zitten en had zijn hoofd tussen dat van mij en Shannen gezet. Hij keek verveeld voor zich uit en keek pas naar Shannen wanneer hij tegen haar sprak.
‘Dan een roze jurk. Maar niet gewoon roos, zo’n speciaal.. Ach, laat maar. Jij snapt er toch niets van.’ Shannen draaide zich terug om en keek naar de andere mensen in de bus. Af en toe trok ze een raar gezicht bij het zien van bepaalde types.
Er viel een dodelijke stilte voor wel 10 minuten. Ik kon er niet meer tegen. Shannen en Chris deden heel de week al raar tegen elkaar. Ze waren vriendelijk maar soms sloeg te stemming helemaal om terwijl daar totaal geen reden voor was.
‘Chris,’ Begon ik. Chris keek me zonder emotie aan. ‘Wat is er toch met je? Zo heb ik je nog nooit gezien.’ Hij haalde zijn schouders op. ‘Ik wil het weten. Ik zal niet stoppen voordat ik het weet!’




Sorry dat ik niet schreef, maar de schattigste baby ooit was hier een heel weekend. Nu ben ik verdrietig dat ze weg is.. Willen jullie me terug blij maken met kudo's en reacties?