Masked || O16

‘Jij gaat wat doen?’ Riep ik kwaad en tegelijkertijd niet-gelovend. Waarom doet ze dit? Zij was wel degene die heel de dag niets meer tegen me zei en nu doet ze alsof dat ik haar de hele tijd genegeerd heb. ‘Wat is er mis met jou?’ Brulde ik woedend. Nu was er alleen nog maar plaats voor woede in mijn lichaam. ‘Maar oké, ga maar weg. Ga maar bij Blaine op te kamer slapen maar kom niet klagen als het binnen twee weken als uit is en je geen vrienden meer hebt!’
Ze keek me aan alsof ik chinees sprak. Heeft ze dan zelf al niet meer door wat ze aan het doen is? Iedereen van haar wegduwen voor die nieuwe gast.
‘Nu ga jij eens goed naar mij luisteren, Hailey. Wij zijn al sinds de eerste dag hier op school beste vriendinnen. Alles wat ik heb meegemaakt, heb ik met jou gedeeld. Net zoals Chris en Shannen. Wij zien je allemaal dood graag, maar hoe jij je vandaag hebt gedragen, is het niet normaal meer. Ga je dat nu echt allemaal vergooien voor een jongen die waarschijnlijk jou niet eens graag ziet? Een jongen waarom je weer samen gaat zijn voor één week? Als je dat wilt, loop nu deze kamer dan maar uit.’ Ik kruiste mijn armen voor mijn borst en liet me met een plof op mijn bed vallen. Als ze zo graag weg wilt, dat ze dan nu maar vertrek.
Maar integendeel, ze bleef me even aankijken en liet zich daarna ook op haar bed vallen. ‘Je hebt gelijk.’ Fluisterde ze beschaamd terwijl ze naar de grond voor haar keek. ‘Ik heb me idioot gedragen.’
‘Meer dan idioot.’ Voegde ik er snel aan toe.
Ze keek kwaad naar me op. ‘Maar jij hebt je ook wel niet als een beste vriendin gedragen.’ Verweet ze me. Nu wist ik het helemaal niet meer.
‘Oh ja? Zeg me dan eens met wat dan wel?
‘Je deed niet eens moeite om tegen me te praten. Je ging gewoon bij Shannen en Chris zitten.’
‘Dat heb ik wel gedaan. Oh, maar natuurlijk. Dat weet je niet want je was te druk met mij te negeren en te doen alsof je druk in gesprek was met Blaine.’ Ik walgde van zijn naam. ‘Maar als je dat zelfs niet gemerkt hebt, ga dan maar op een andere kamer slapen.’ Ik stond terug op, liep naar mijn koffer en legde mijn laatste spullen nog snel op z’n plaats.
Na minuten stilte draaide ik me terug om en zag Hailey nog steeds op haar bed zitten. Ze keek twijfelend naar haar koffer maar begon daarna toch al haar spullen eruit te halen. Verder zei ze, of deed ze niets.



Wauw, al het zestiende hoofdstuk. Dat gaat hier snel vooruit ;d Met veel kudo's en reacties komen er nog meer hoofdstukken, maar ik weet niet of het me voor morgen gaat lukken. Ik zal wel mijn best doen. ^^ Trouwens, veel kudo's en reacties zorgen ervoor dat ik nog meer mijn best doe (a)